May’s Open Doors Paradise

“Is dit het?” is zo’n beetje de standaardopmerking als ik mensen mijn kledingkast liet zien. Heus dat mijn lief een beeldschone inbouwkast heeft gemaakt maar de grootte, die viel vaak een beetje tegen.

Hoe het komt dat ik zo’n bescheiden bemeten kast heb? Wel, ik ben bijzonder goed in schiften en scheiden dus wat er in mijn kast hangt, wordt gedragen. Bovendien heb ik een aparte kleedzolder die braaf en trouw mijn winter-en zomerkleding opslaat.

Maarrr, beste mensen de tijd van teleurstelling is voorbij. Het aftroefseizoen is geopend. Mag ik u voorstellen… rapapa, rapapa. Mijn open doors paradise.

Het kwam zo. Een van mijn Chanel-vriendinnen fluisterde me in dat ze ‘ergens’ (het was bij Ikea) een kast zag, zo mooi. Ik scrolde door haar foto’s en wist: “Die moet, wil en zal ik.”

Ik had nog een kamer in huis die daar maar een beetje doelloos stond. Zo’n kamer, de mooiste van het huis nota bene, die langzaam volstroomt met troep. Je kent het vast. Ik schoof een beetje met kasten, slaapbank naar de andere muur, bracht een bezoekje aan Ikea en klaar was Kees.

Want Ikea heeft namelijk een bezorg- en installeerservice. Voor een beetje meer komt er dus een bijzonder vriendelijke meneer die alles in zijn eentje naar boven tilt, in elkaar zet en opruimt. Ik kwam dus thuis van een dagje werk en vond daar mijn paradijs.

Ik word overigens niet betaald voor dit stukje. Al mag dat natuurlijk wel. Omdat het zo zonde is al mijn zorgvuldig verzamelde waar achter gesloten deuren te bewaren, besloot ik het open doors te houden. Heb gisteren al de avond doorgebracht met een glas wijn op de slaapbank, kijkend naar de spulletjes en bedenkend wat ik allemaal nog leuk uit de kast zou kunnen trekken.

Ja Winonah en Sylvie, jullie hebben concurrentie. Pas maar op.