Ode aan Frans Molenaar

Toen ik vanochtend nog lensloos mijn Instagram checkte (een mens heeft zo zijn verslavingen) zag ik een rood vlak en ‘iets’ met Frans Molenaar. Al had ik mijn bril nodig om het zeker te weten, ik wist meteen; Frans is niet meer.

Een tijd geleden behandelden we bij RTL Boulevard al dat hij zo vergeetachtig was geworden. En nu is een val van de trap hem fataal geworden. Omdat de familie verder geen uitspraken wil doen en je nu eenmaal niet sterft aan een paar gebroken ribben en een gebroken middenvoetsbeentje bedacht ik meteen dat Frans misschien dacht dat het mooi geweest was zo. Maar Frans had nog zo graag zijn show in maart gehouden. En hij verheugde zich nog meer op die van september. Zijn honderdste zou het zijn geworden. En volgend jaar werd hij 75.

Ik snap Frans. Maar hij had een koninklijke onderscheiding, een Max Heijmans-ring als award voor zijn oeuvre, een prestigieuze prijs die naar hem vernoemd is… Mart Visser herinnert Frans als: “de man die op geheel eigen wijze kleur en vorm aan de haute couture in Nederland gaf. Zijn passie, ambacht en zeer kenmerkende handschrift zijn zo herkenbaar als de Frans Molenaar-signatuur. Een bijzonder mens, we zullen ‘m missen.”

Irene van de Laar was zijn muze. Ze laat weten: “Ik heb ruim 20 jaar voor hem gewerkt. Ik liep, met uitzondering van mijn twee zwangerschappen, al zijn coutureshows. Bij alle projecten wilde hij het liefst mij als model, dat vond ik een grote eer. Ik kreeg ook vaak mooie kleding van hem en droeg zijn robes tijdens premières. Frans nodigde mij regelmatig uit om een hapje te eten, of hij nam me mee naar voorstelingen, theater en musicals. Hij was een getalenteerd man, een kunstenaar. Hij genoot van het leven en had een brede interesse. Het is verdrietig dat hij nu is weggevallen. Hij had er nog zo’n zin in…”

Een couturier gaat nu eenmaal niet met pensioen. Hij sterft.

Naar aanleiding van het overlijden zendt VROTROS vanavond om 24.00 uur op NPO 2 een herhaling uit van de Opium Special met Frans Molenaar.