Wat onze lieve Bo deze week allemaal in New York uitspookt? Lees het hier!

Op zondag kleurde de lucht zo mooi dat ik speciaal ons dak ben opgegaan om daar even snel wat kiekjes te schieten. Fuchsiaroze; het was magisch en haalde zelfs de headlines hier in New York.

Once Upon a Tart in Soho is de allerleukste voor thee, koeken en croissants. Met Blue mochten we alleen niet naar binnen. Hij dook een minuut of twintig hiervoor in de hondenfontein met zijn broer, vandaar die natte lokken. Wat een gekken.

Dit is de broer van Blue trouwens. Rusty woont ook in New York en komt uit hetzelfde nestje als ons wollenkind. Óf de moeder heeft een intiem moment met de hond van de melkman gehad, of er is iets misgegaan in de kraamkamer. Rusty is namelijk twee keer zo groot, helemaal wit en lijkt echt in de verste verte niet op onze bolle dons. Hoe het ook zit, ze deelden waanzinnig veel broederliefde en jaagden samen iedere andere pup het hondenpark uit.

Met mijn glimmende panters wacht ik geduldig op mijn capriccio (cappuccino met geitenmelk) en schiet snel een kiekje van mijn panterpuntjes. Leuk zijn ze toch, de O’Quirey-stappers.

Vesten, truien, jassen, sjaals… Het begint. De winter komt, maar dat is echt heel erg laat voor New York. Nog steeds geen Antarctica-achtige taferelen, nog steeds geen sneeuw, maar wel zo nu en dan een frisse bries. En dat is net koud genoeg om wat nieuwe breisels aan te schaffen. Waaronder dit heerlijke vest.

Bij Joe & The Juice (mijn absolute favoriet voor koffie, verse sappen en heerlijke sandwiches) klokten we eerst wat cafeïne naar binnen voor we (Marinke en ik) wat plaatjes gingen schieten voor mijn blog.

Klein voorproefje van het resultaat.

Na werk komt wijn!

En aangezien iedereen de dag erna vrij was, gingen we van wijnbar naar restaurant naar club naar een andere club naar bed om 5 uur in de morgen. Daar ging m’n rust-, regelmaat- en reinheid-week. Ach, moet kunnen…

Die vrije dag werd trouwens mogelijk gemaakt door Thanksgiving. De dag die Lincoln in het leven heeft geroepen ter ere van dankbaarheid. Voor ons geen kalkoen dit jaar, maar pizza en films op de bank. We wilden nog naar de Macy’s-optocht, maar gezien de avond ervoor keken we naar de grote opblaasfiguren op tv. Ook kreeg ik een fotoverslag van Marinke. Dus ja, we zijn er toch een beetje geweest.

Mijn copywriter op het moment…