Op moment van schrijven is het bijna 23:00. Ik zit aan de tafel in ons appartement en waar ik ook kijk liggen kleren of schoenen van mij, kabels en snoeren van Sas en keukentroep van ons beiden. Super leuk wel dat ALLES vanavond nog ingepakt moet zijn en dat er ook nog gewerkt moet worden. M’n oogleden zijn loodzwaar en ik ben kapot van alle indrukken vandaag want ik kan u vertellen, dat waren er nogal wat. Morgen gaat de wekker om een comfortabele 06:30 dus dat is in ieder geval een heel geruststellend vooruitzicht. Maar, laat me je vertellen over de dinsdag.

Die begonnen we namelijk bij het Grand Palais voor de show van Chanel. Chanel is het hoogtepunt van de modemaand, daar kunnen we heel veel doekjes omheen winden, maar zo is het. En dat is niet alleen aan de venue te zien (dit keer was het Grand Palais omgetoverd tot Franse Bistro) maar ook aan de straat, daar was het namelijk een ongekende drukte van fotografen, politie, beroemd volk, minder beroemd volk, knap volk, minder knap volk – kortom, genoeg te zien. Samen met Sas probeer ik me door de haag van mensen te dringen om quotejes te scoren maar het is nog een hele opgave. Zie hier het resultaat trouwens.

Als we Chanel hebben overleefd en de ergste hysterie hebben verwerkt wandelen we een paar straten verder naar de Avenue Montaigne voor een bezoek aan de showroom van Escada. Aan deze avenue zit trouwens ook het hotel Plaza Athenée en restaurant L’Avenue, Jet en ik vorig seizoen heben geluncht samen met Kim Kardashian.

De nieuwe collectie van Escada heeft als uitgangspunt dans en beweging en dat was te zien in de sierlijke stukken uitgevoerd in soepele stoffen. Ik vond intense liefde bij een vloerlange jas uitgevoerd in tientallen verschillende kleurtjes en een wit pak met handgemaakte gouden knopen.

De altijd gezellige Cécilia van Maison PR was ook aanwezig en natuurlijk moesten we even een selfie maken met het uitzicht op de Eiffeltoren. Ik blijf dat ding prachtig vinden.

Na Escada scheuren we even snel langs ons appartement. Ik was hopeloos optimistisch met het weer dus vertrok vrolijk zonder jas, maar dat bleek toch nog een beetje te enthousiast dus sta inmiddels blauw aangelopen op straat. In het appartement doen we een snel oplaadmoment van mens en telefoon en sprinten dan weer naar de metro voor de volgende show: Valentino.

En die is in de Tuileries. Kijk Chanel was groots, maar Valentino, dat was zo mogelijk nog grootser. Vooral qua straatspektakel. Er is zowaar een catwalk aangelegd van het Place de la Concorde tot aan de tent in de Tuileries waar de genodigden over kunnen paraderen op weg naar de ingang. Alle usual suspects komen langs maar ook Johannes en Olivia. Als ik ze vanaf een afstandje zie aan komen lopen staat m’n hart echt even stil. I know I know het is té kinderachtig maar dat stel doet gewoon wat met me.

Als alles een beetje binnen is gaat de show beginnen. Sas en ik puffen even uit op een stoeltje en maken ons klaar voor ronde twee: de uitloop. We horen enorm veel gejoel uit de tenten komen wat later bleek te komen doordat Ben Stiller en Owen Wilsen over het plankier hebben gelopen, wat betekent dat er indeed een Zoolander 2 aan gaat komen. Na afloop storten we ons weer op de types, we sleuren ze voor de camera en stalken ze tot het bittere eind (geintje).

Als echt íedereen weg is, pakken wij ook onze biezen. Op naar het appartement. De rush begint langzaam weg te zakken en de vermoeidheid neemt toe. Woensdag doen we om 10:00 de show van Louis Vuitton (die goddomme aan de andere kant van Parijs is) en voordat we daar heen kunnen moeten we naar Gare du Nord om onze koffers te dumpen, die kunnen we niet in het appartement laten want dat moeten we om 11 uur opleveren. Lang verhaal kort, de wekker gaat om 06:30. en had ik al gezegd dat ik nu nog AL mijn kleren in één koffer moet zien te krijgen? Fashion week, niemand zei dat het leuk ging worden.

(hahaaaa grapje het is mega super duper leuk)