Ennnnn we zijn weer terug in Amsterdam! Fashion week is me niet in de koude kleren gaan zitten, ik zit enorm te snotteren, heb het steeds heel koud en dan weer warm en de wereld draait nogal. Niets vreemds overigens, veel mensen hebben last van “Fashion Week Fever” aan het eind van de rit. Je moet je voorstellen dat je elke dag van 08:00 tot een uur of 21:00 buiten de deur aan het rennen bent, en daarna nog eens een paar uur achter je laptop zit. Best heftig dus. Maar mán wat was het leuk, ik zit me dus echt nu alweer te verheugen op september. Maar eerst hebben jullie de laatste dag nog van me tegoed.
Tegen de tijd dat ik AL m’n kleren had ingepakt en de laatste stukjes had geschreven was het bijna 01:00, en de wekker ging woensdag om half 6. We moesten namelijk om 11:00 ons appartement met koffer en al verlaten hebben, maar om 10:00 was de show van Louis Vuitton.
Dus we gingen eerst naar Gare du Nord om onze koffers te droppen en daarna naar de Fondation Louis Vuitton, waar de show was. Alles lag natuurlijk totaal aan de andere kant van de stad en aangezien ik nogal bang was voor de ochtendspits en we het écht niet konden laten gebeuren te laat komen had ik alles lekker ruim ingepland. Uiteindelijk kwamen we ruim op tijd aan bij de venue. Net als Selena Gomez trouwens, die onder begeleiding van hysterisch gegil en gehuil (seriously) van hordes fans het pand binnen ging.
En dat ging nog wel even zo door. Kim en Kanye zorgden voor massahysterie, Chloe Grace Moretz idem dito, en dan hebben we het nog niet eens gehad over Anna Wintour, Jennifer Connelly, Stromae, Michelle Williams, Mario Testino, Natalia Vodianova, Fan BingBing, Christian Louboutin en Lauren Santo Domingo.
Een goed gevuld eerste rijtje dus. Het zonnetje begint een beetje door te breken en iedereen is in opperbeste stemming want dit is de laatste dag van de modemaand. De show wordt live uitgezonden en terwijl Sas en ik wachten op de uitloop appt May me alle looks door, zó handig.
Als alle types weg zijn scheuren we weer de stad in voor de volgende show: die van Miu Miu. We eten even snel wat en gaan dan weer voor de dranghekken staan. Miu Miu is zoals altijd de laatste van het seizoen. Er heerst een zekere onrust onder de aanwezigen, maar ook een duidelijke vermoeidheid. Iedereen is gesloopt en heel blij tegelijk. Mijn telefoon staat inmiddels weer flink in het rood, zoals May-Britt zegt: “die dingen lijken wel lek tijdens fashion week.” En dat is dus echt zo. Ik vermoed een complot.
Bij Miu Miu zien we weer het hele spektakel en na de show wordt er overal “It’s a wrap!” geroepen. Iedereen roept vrolijk over “See you next season!” en ik word er een beetje weemoedig van. Het was zó’n leuk spektakel, hoe vermoeiend het ook was het geeft ook zoveel energie. Het voelde een beetje als de laatste dag van school, je bent dolblij dat je vakantie hebt maar gaat iedereen ook ontzettend missen. Ik heb zo veel leuke nieuwe mensen ontmoet, die ik elke dag overal weer tegenkwam. We hebben enorm kaartjes gewisseld en we zien elkaar over een paar maanden weer maar toch, ik ga het en ze echt een beetje missen.
Na Miu Miu gaat Sacha de stad door om wat shots van Parijs te filmen en ik ga via Gare du Nord (ik móet m’n hakken uitdoen) ook een wandeling maken. Inmiddels ben ik met de minuut zieker geworden en blijf maar niezen en snotteren, dus ik parkeer mezelf op een terras. Tegen beter weten in bestel ik een glas witte wijn maar het smaakt me voor geen meter, nou dan weet je het wel. Om 7 uur zien Sas en ik elkaar weer op het station en boemelen we drie uurtjes later Amsterdam weer binnen. Allerliefst Parijs, dank voor een fantastische week en tot heel snel.
