Reizen met kinderen

Zo doe je dat

Ik houd van lange autoritten. Toen ik ooit nog een all by myself-leventje had, bracht ik de zondagmiddagen vaak in mijn Renaultje 5 door. Beetje toeren langs de Vecht, me vergapen aan kleine dorpjes en dan weer de weg op. Muziekje aan, geluk.

Ook vliegen vind ik een feest. Een paar uur offline, films ‘bijkijken’ en even wegdommelen.

Maar toen kwamen er kinderen en werden het zonder kleerscheuren volmaken van lange autoritten en vluchten een Olympische prestatie. Ik ben bespuugd, beplast (ja sorry), bevraagd en beknoeid. Ik heb inmiddels wat tips verzameld waardoor het me allemaal redelijk afgaat, maar mocht je me langs de snelweg zien staan in een besmeurd pak met piekhaar terwijl ik een po aan het uitspoelen ben; heb meelij.

Een extra outfit

Zowel voor je kinderen als voor jezelf. Mijn vriendin H vloog ooit met haar baby naar Australië. Al boven Keulen begon hij met een potje langeafstandskotsen. Nu had ze wel een vers pakje voor hem, maar aan zichzelf had ze niet gedacht. En ze moest nog 22 uur… Nog een tipje. Zorg voor kleine plastic zakjes waar je natte/vieze/besmeurde kleren in kunt bewaren.

DVD-recorders

Dit zijn mijn lifesavers. We kochten er drie van Philips, ze zijn reuze gezellig roze en kunnen tegen een stootje. Je kunt er DVD’s in doen, maar ook memorystickjes. Ieder een eigen koptelefoontje en wij kunnen gewoon naar Jamie Cullum luisteren. Ik neem de apparaatjes ook mee naar restaurants. Binnen vind ik het wat ongepast, maar op een terras, soit. Eén gang moeten ze braaf meetafelen (of een serieuze poging daartoe wagen) en daarna plant ik ze in een hoek met een filmpje. Kunnen wij nog even een kaasplankje bestellen.

Managen van verwachtingen

Het begrip tijd blijft lastig. Mijn meisjes weten hoe lang het rijden is naar opa en oma dus als we die dag vijf uur in de auto zitten dan is dat tweeënhalf keer Sibculo (daar wonen mijn ouders). Verder is het leuk (als je daar tijd voor hebt) om de route een beetje uit te tekenen. Je kunt de ijkpunten van een route op papier zetten zodat ze die kunnen afvinken in hun reisboekje. En ze leren er iets van. Als je zoals ik geen tekenwonder bent, kun je natuurlijk ook afbeeldingen van bijvoorbeeld het Sportpaleis in Antwerpen uitprinten en opplakken.

Een potje

WC’s zijn vaak niet om aan te gluren zo smerig. Soms valt het mee, maar meestal zou je er je hond nog niet laten piesen. Daarom neem ik altijd een potje en een fles Evian mee in de achterbak. Plasje doen, omkiepen en naspoelen. Gaat een stuk sneller dan die plees waar je vaak ook nog voor moet betalen.

Alleen maar water

Omdat er in de auto nogal eens een drankje wordt gemorst, geef ik mijn kinderen altijd alleen maar water. Dat is sowieso het beste wat je ze kunt geven en dit is een stuk minder vervelend en plakkerig als het omvalt. Voor de variatie heb ik flesjes ‘prikkelwater’ (Badoit) en plat water (Evian).

Sweets for my sweet

Dit staat natuurlijk in vreselijk contrast met bovenstaande, maar met een vlucht of een lange autorit in het vooruitzicht ga ik altijd even langs Jamin. Ik schep voor ieder een zakje (met, heel belangrijk, voor iedereen precies dezelfde hoeveelheid en dezelfde snoepjes anders krijg je sowieso gedonder) en beloon ze af en toe met iets lekkers.

Nog een tip

Ga er af en toe uit. Zoek een grote parkeerplek met een klein speeltuintje. Laat ze even rennen en hoop en bid dat ze daarna een paar uurtjes in slaap vallen.

Fijne vakantie!