VREEMDGAAN, EEN GENETISCHE EIGENSCHAP?
“Once a cheater always a cheater” zeggen ze toch altijd? Vaak wordt er dan snel geroepen dat dat onzin is en dat mensen kunnen leren van hun fouten. Zal allemaal wel wezen, nieuw onderzoek lijkt aan te tonen dat vreemdgaan is ingebakken in je genen en dat je dat dus altijd zal blijven doen.
Om te beginnen is het interessant om te weten dat maar 3% van de zoogdieren aan monogame relaties doet, waaronder dus de mens. Dat mensen niet voor één ander gemaakt zijn is een onderwerp dat voor veel discussie zorgt, want door het idee van “je grote liefde” en “de ware” probeert de mens zich inderdaad aan één iemand te binden – en daar ook bij te blijven. Evolutionair gezien komt het monogame bestaan van de mens doordat de ene ouder (de man) buiten moest jagen op voedsel, terwijl de ander (de vrouw) het kroost beschermde. Maar tegenwoordig gaat dat geregeld mis; één op de drie huwelijken eindigt in een scheiding en er zijn maar weinig stellen die echt écht altijd helemaal monogaam zijn.
Er was niet heel veel wetenschappelijk onderzoek naar gedaan, maar een nieuwe studie levert interessante inzichten op. Of een persoon wel of niet vreemdgaat zou namelijk af te lezen zijn aan zijn of haar genen. Een belangrijke rol wordt toebedeeld aan de opbouw van dopaminereceptoren en het onderzoek gaat me al heel snel de pet enorm te boven, maar het komt op het volgende neer.
Dopamine wordt ook wel het “gelukshormoon” genoemd en is nodig voor het ervaren van genot, blijdschap, opwinding en welzijn. Dan, je eigenschappen en uiterlijke kenmerken worden (deels) bepaald door je genen, waarbij verschillende versies van een gen verschillende gevolgen kunnen hebben voor die eigenschappen. Een uitvoering van een gen wordt een ‘allel’ genoemd, en daar zit de kern van deze zaak.
Je hebt namelijk korte en lange allelen en uit het onderzoek bleek dat 55% van de proefpersonen met een lang allel wel eens vreemd is gegaan, en van de mensen met een kort allel was dat maar 22%. Tadaa! Het idee is dat mensen met een lang allel sneller toegeven aan opwinding veroorzakende activiteiten, waaronder vreemdgaan. Daarnaast had die groep een grotere kans zich over te geven aan overmatig alcoholgebruik en drugsgebruik en daarbij zochten ze sneller risico’s op.
Dus dan weet je dat ook weer. Heb je een kerel aan de haak geslagen die in het verleden nog wel eens buiten de pot heeft gepist? Dikke kans dat ‘ie dat bij jou dus ook zal doen.
P.S.: mensen die meer thuis zijn in de wereld van genen en allelen en in bovenstaand een grove fout zien staan, mail me vooral.
