Stoom uit mijn oren

Elke keer als ik mijn ‘goeie goed’ (zoals mijn oma het noemde) van de stomerij ophaal, maakt mijn hart een dalletje. Dat is dus het tegenovergestelde van een sprongetje.

Ooit was het goed tussen de stomerij en mij. Ik woonde in de Amsterdamse Eerste Helmersstraat en bracht mijn kleding naar Linda en mijn schoenen naar John. Vond ik altijd heel geestig klinken; ‘‘Ik ga even naar Linda en John.”

John begreep weinig van mijn hakken, maar repareerde ze als de beste. Nadat hij met een zucht had gezegd dat ‘vandaag niet meer ging lukken’. Sinds het pensioen van zijn vader stond hij er namelijk ‘helemaal alleen voor’.

Mijn lievelingen gingen door de beringde vingers van Linda. “Wat heb je toch mauje spullen, meid.” Soms weigerde ze iets te stomen. Dan zouden de kraaltjes smelten en zou het er allemaal niet mooier op worden. Linda. Ik mis haar niet elke dag, maar zeker elke week wel.

Vooral nu ik gisteren mijn roomwitte Gucci-jurk ophaalde van een nieuwe stomerij bij mij in de buurt. Hadden ze het dit-is-gestoomd-kaartje (waarvan ik me altijd al afvraag wat ik ermee moet) aan de voorkant, ik herhaal; aan de VOORKANT met een veiligheidsspeld, ik herhaal; met een VEILIGHEIDSSPELD vastgemaakt. Het resultaat. Twee gaten in mijn lievelingsjurk. Eeen bedankt.

Daarom even wat tips voor stomend Nederland.

Weg met die dit-is-gestoomd-kaartjes.

Heb je net zeven euro of hoeveel dan ook betaald voor een schoon jurkje, moet je eerst nog zo’n lelijk verfrommeld kaartje uit het etiket pulken. Of ze het nou met een nietje, een plasticje of een verdraaide veiligheidsspeld doen, irritant is het altijd. Verzin iets anders om je systeem op orde te krijgen en val mij er niet mee lastig.

Die hangers

In principe breng je je mooiste stukken naar de stomerij. Die krijg je dan altijd terug op zo’n ontzettend gammel hangertje dat totaal niet staat in je kledingkast. Terwijl het juist wel best fijn is om je gestoomde stuk in het plastic te hebben hangen. Dat geeft zo’n lekker wat-ben-ik-toch-ontzettend-op-orde-gevoel. Kunnen jullie niet statiegeldhangers introduceren?

De tijden

Veel vrouwen werken. En de meeste stomerijen zeggen op zaterdag toedeledokie. Of in ieder geval op zaterdagmiddag. Daarom pleit ik voor een afhaalsysteem (dat heeft superstomerij Sassen in Haarlem) waarmee je met de barcode van je bon je schone kleding uit een luikje tovert of een 24-uurs service zoals Bubble & Stitch aan de Amsterdamse Overtoom heeft.

Al researchend kwam ik op stomerij IVY die als tagline ‘liefde voor kleding’ heeft. Zij komen je spullen halen waar je maar wilt, thuis, op kantoor of waardanook. Ze stomen, strijken en brengen het allemaal weer netjes terug. Als dat zonder irritante labeltjes en op een knap hangertje is, hebben jullie er vanaf vandaag een nieuwe klant bij.