WAAROM HET ZO HEERLIJK IS OM GEEN HUISGENOTEN TE HEBBEN
Sinds ik uit huis ging woon ik in mijn eentje – en dat vond en vind ik geweldig. Waar al mijn vrienden en vriendinnen met 35 anderen een studenthuis betrokken had ik een huisje helemaal voor mezelf. Na een jaar kwam daar Poes Disco bij als lieftallige huisgenoot, en daar is het bij gebleven. Saai, eenzaam en ongezellig is wat veel mensen vaak vinden. Maar laat me je vertellen waarom alleen wonen het állerfijnste ooit is.
Naakt rondlopen
Dat kan gewoon zonder dat iemand het ziet. Misschien dat sommige huisgenootjes zo goed met elkaar zijn dat naakt rondlopen ook voor hen geen probleem is, maar je weet maar nooit wanneer iemand opeens bezoek heeft en dan sta je daar in je blote vagijn. In het verlengde hiervan: naakt schoonmaken. Daar hadden we het hier al eerder over. En trouwens, je kunt ook naar hartenlust met de deur open een pipi doen.
Al het eten is voor jou
Ik herinner me een episode in het huis waar 4 van mijn vriendinnen wonen, dat de één WOEDEND werd toen ze ontdekte dat haar laatste Red Bull was verdwenen. “Oh”, zei de ander, “die heb ik gisteren opgedronken.” Echt het huis was te klein. In je eentje heb je dat nooit, alles is voor jou en je hebt geen gezeik met plankjes of bakjes met voor wie wat is. Heerlijk.
Nachtelijk bezoek
Dat heb ik altijd het ingewikkeldst gevonden aan huisgenoten. Hoe kun je nou in geuren en kleuren een potje sexy time hebben als in theorie het hele huis kan meeluisteren? Dat jij een beetje ligt te kreunen en te steunen en je roomie één muur verder zit te blokken op haar statistiektentamen. En dan heb je nog het ding van de volgende ochtend, dat je nachtelijke minnaar stilletjes het huis moet verlaten óf eerst een rondje huisgenoten moet doen. Echt, het lijkt me vreselijk ongemakkelijk. Andersom hou ik dan ook niet van bij mannen slapen met huisgenoten. Als er een punt is waarop duidelijk is dat er samen ‘geslapen’ gaat worden, informeer ik altijd even naar zijn woonsitu. Zijn daar huisgenoten mee gemoeid, dan gaat het feest bij mij verder en niet bij hem.
Etentjes geven
Wanneer ik zin om heb mensen uit te nodigen voor een etentje, dan kan dat gewoon. Dan hoef ik niet eerst te overleggen of ik “de eettafel kan hebben” die en die avond. God wat vind ik dat een gedoe. Of dat je met een vriendin gaat eten omdat je even met elkaar moet bijpraten maar dat daar dan halverwege de avond iemand bij komt zitten omdat die daar nou eenmaal woont. Kan heel gezellig zijn natuurlijk, maar ook heel hinderlijk.
Kleren lenen
Ja oké, ik heb niet een tweede en een derde kledingkast ter beschikking, maar andersom is er ook niemand die met z’n takken aan mijn spullen zit. Want daar hou ik helemaal niet van. Ik ben vrij zuinig op de dure stukken in mijn kast en vind het een gruwel van een idee dat iemand in mijn mooie Joseph-jurkje naar een of ander corpsgala gaat en er dan sowieso vlekken van drank en lichaamssappen op gaat maken. Kijk als je echt iets wenst te lenen kun je het altijd vragen, maar dure dingen leen ik niet uit en zo zonder huisgenoten ben je zeker dat dat ook niet gebeurt.
Geen schoonmaakrooster
Misschien nog wel het grootste goed. Als jij zin hebt om de afwas drie dagen of vier weken te laten staan, dan doe je dat. Dat je dan in de fruitvliegjes en stank zit is je eigen probleem, maar er is in ieder geval niemand die gaat muiten over dat jij je niet aan je taken houdt. Eigen baas in eigen huis dus. Heerlijk.
