WAT IK VAN MIJN VADER HEB GELEERD
6 levenslessen waar je wat aan hebt
Mijn moeder en zelfs mijn modemoeders heb ik geëerd en geroemd hier op Amayzine, maar er is nog een persoon die ik minstens een keer per dag citeer als het gaat om wijze raad en levenslessen. Mijn vader. Ik deel ze met je omdat je er zomaar heel veel aan zou kunnen hebben.
Vraag niet wát mensen zeggen, maar waaróm ze iets zeggen
Dit is denk ik meteen zijn meest wijze raad. Zo vaak begrijp je iemand pas als iets in perspectief wordt geplaatst. Woorden zijn maar woorden, probeer te bedenken hoe die persoon zich voelt en hoe diegene jou ziet. Dan zul je zien dat iets dat heel onaardig klonk in werkelijkheid misschien wel heel lief bedoeld is.
Je leert het meest van vervelende situaties
Als ik vroeger liefdesverdriet had, dacht ik altijd; “Ik word er in ieder geval lekker dun van.” (niets licht-anorectisch is mij vreemd). Maar als een collega ineens veel minder presteert dan normaal/de aannemer van de buren ongevraagd mijn afwatering dichtkit van mijn schuur/mijn schoonzus en ik elkaar maar heel moeilijk kunnen vinden of ik hoor dat mijn dochter het helemaal niet naar haar zin heeft op school, dan troost ik me met de gedachte dat ik dit probleem op de een of andere manier ga oplossen en dat het me gaat helpen in de toekomst. Een vervelende situatie zal me vormen en wapenen tegen een vergelijkbare situatie in de toekomst. Al zul je zien dat er dan weer een ander probleem opdoemt…
Zorg ervooor dat je altijd eerder op kantoor bent dan je baas
Minstens een kwartier. Het laat zien dat je eager bent en betrouwbaar waardoor hij je eerder kansen zal geven dan die langslapende collega van je.
Soms mag je hard zijn
Hier moet ik bij aantekenen dat mijn vader zeeman is en je met twintig mannen op een schip duidelijke regels moet stellen, anders wordt het één grote apenkooi. Ik voer een keer mee toen de derde stuurman met een flesje bier in zijn hand het schip ging besturen. Dat is natuurlijk de grootste fout die je kunt maken. Je hebt de verantwoordelijkheid voor twintig mensen, een lading en een schip van vijftien miljoen. Hoe durf je dan met bier op te gaan sturen? Mijn vader was, mild gezegd, duidelijk. “If you wipe your ass with my orders, I wipe my ass with your contract.” Het leek bijna een scène uit een film, zo cool vond ik mijn vader. En het was allemaal maar wel weer even duidelijk.
Maak van elk moment een feest
Mijn vader was misschien maar zes maanden van het jaar thuis, maar als hij er was, was het feest. Dan kreeg ik op maandag al een croissantje van Danerolles op mijn bord, had hij een vlaggetje op mijn boterham geprikt, bracht hij me naar school terwijl hij zelfverzonnen liedjes zong of nam hij ons mee naar een restaurant voor een verrassingsmenu. Nu past mijn vader op onze kinderen en zie ik hem ’s ochtends al een kleurplaat kleuren met mijn middelste dochter, steekt hij voor elk kind een kaarsje aan en tekent hij een vrolijk gezichtje op hun pakjes drinken.
Aanwezig zijn in afwezigheid
Bij de belangrijke momenten in ons leven was mijn vader bijna altijd op zee. Mijn moeder is twee keer alleen bevallen en mijn vader is volgens mij bij niet één begrafenis van mijn grootouders geweest. Hij eerde ze op zee, brandde een kaars en zei het Onze Vader.
Laatst overleed Annie, de echtgenote van de man die mijn vader zijn ‘zeepa’ noemde en die tijdens zijn jonge zeemansjaren altijd voor mijn vader zorgde. Mijn ouders waren net een weekend weg en hadden de rouwkaart gemist. Gelukkig had mijn vader deze Annie toevallig die dag een boeket gestuurd. Dat hebben ze op de kist gelegd. Zo is hij er altijd bij, ook zonder fysiek aanwezig te zijn.
Ik sluit af met een quote van mijn broer. Mijn vader vertelde hem met pijn in zijn hart dat hij dat jaar niet op zijn verjaardag kon zijn. Mijn broer (hij zal een jaar of acht zijn geweest) haalde zijn schouders op en zei: “Je bent vorig jaar toch op mijn verjaardag geweest?”
