Happy & Healthy

5 dingen die ik anders ga doen bij mijn tweede bruiloft

Je hebt mensen die vinden dat je maar één keer in je leven trouwt. Het lukt of het lukt niet en dan moet je het vooral niet nog een keer doen. Ikzelf ga nu voor de tweede keer trouwen en vind het helemaal geweldig. Niet alleen omdat ik heel verliefd ben op mijn bizar knappe verloofde, maar ook omdat ik nu alles handiger kan aanpakken dan bij mijn eerste huwelijk. Opdat jullie niet per se twee keer hoeven te trouwen om te weten wat je wilt, kun je nu mooi leren van mijn ‘fouten’. Hier komt mijn lijstje verbeterpunten:

1. Trouw in het wit, mét sluier

Toen ik de eerste keer ging trouwen, stapte ik een winkel binnen in Rotterdam waar ze prachtige zijden (bruids)jurken verkochten. De eigenaresse riep meteen uit: ‘Jij moet knallen!’ En hees mij in een knalrode strapless jurk. Mijn ex, die mee was, ook dat doe ik nu anders, vond het geweldig. En zo kwam het dat ik trouwde in het knallierood. Achteraf vond ik dat zo jammer. Nu heb ik wellicht iets meer gelegenheden waarop je een strapless rode avondjurk kunt dragen dan de gemiddelde Nederlander, maar toch. Je kunt maar eens in je leven (vooruit, of acht keer als je Elizabeth Taylor heet) een witte jurk met een hysterische witte sluier, tiara, bruidsboeket en you name it aan. Voor iedere andere jurk vind je heus nog wel een andere gelegenheid. Dus pak die kans!

2. Zorg voor een tweede outfit

Ook iets wat ik nooit van tevoren had kunnen bedenken. Nadat ik de hele dag in de weliswaar prachtige rode trouwjurk had lopen knallen, wilde ik niets liever dan gewoon lekker losgaan met mijn vriendinnen. In iets comfortabels, wat zoveel betekent als niet lang en zeker niet strapless. Ik had toevallig een weekendtasje bij me met een joggingbroek en een T-shirt erin, dus je kunt vast wel raden wat ik toen heb aangetrokken. Om deze fashion faux pas op eigen bruiloft te voorkomen, heb ik daarom nu een supersimpel, maar wel heel mooi wit jurkje erbij gekocht. Zodat ik dat lekker aan kan trekken als ik opeens besluit om heel wild te gaan dansen.

3. Houd het klein

Je denkt al snel: hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Niet op een bruiloft, kan ik je vertellen. Bij mijn eerste keer had ik naast mijn vrienden, ook allerlei ‘randmensen’ uitgenodigd, zoals collega’s, ooms en tantes die ik nooit zie, buren die je eigenlijk nauwelijks spreekt en noem maar op. Ik kan je vertellen dat ik met al deze mensen nooit meer contact heb. Sterker nog, ik kan niet eens meer reproduceren wie er nou precies waren. Wel weet ik dat ik de hele avond uren bezig ben geweest met iedereen te begroeten en daarna urenlang afscheid heb staan nemen. Mijn échte vrienden, de mensen met wie je het echt wilt vieren, lieten mij allemaal maar een beetje met rust, omdat ze zagen dat ik het zo druk had. Vandaar dat ik nu in het buitenland ga trouwen met alleen maar mijn allerbeste vrienden. Daarna houden we in Nederland een borrel voor alle andere mensen.

4. Wees superduidelijk

Je trouwt voor jezelf en niet voor anderen. Dat weten we allemaal wel, maar toch vond ik het op mijn eerste bruiloft heel moeilijk om assertief te zijn. Of iemand een persoon mee mocht nemen die ik eigenlijk niet zo mocht (ik zei ja, ik zeg nu nee). Of dat de kapper tegen mij zei dat mijn haar fantastisch zat en ik twijfelde en later op de foto’s zag dat het inderdaad niet helemaal top was. Dat soort dingen. Het is jouw dag, jij bepaalt. Dan maar een bitch.

5. Neem tijd voor elkaar

Mijn vorige bruiloft was een hysterisch drukke, overvolle dag. Ik was kapot moe toen uiteindelijk de laatste gasten weggingen en eerlijk gezegd vond ik het verre van de mooiste dag van mijn leven. Ook heb ik mijn ex-man, afgezien van de ceremonie, nauwelijks meer gesproken, omdat we zo bezet waren de hele tijd. Mijn aanstaande en ik hebben nu de dag totaal anders ingepland. We gaan ‘s ochtends lekker met z’n tweeën uitwaaien op het strand en ook heb ik me voorgenomen om de dag echt samen met hem te beleven.

Of al deze tips goed hebben uitgepakt? Daar gaan jullie vast nog wel over lezen in mijn vervolgposts…

Geschreven door Marion Pauw