Travel & Hotspots
5 DINGEN DIE MAY LEERDE VAN FRIESLAND
In een uiterste poging om mijn herfstvakantie niet te hoeven slijten in een binnenspeeltuin of een andere gelijke van de hel, boekte ik een Oudhollandse kruiser om daarmee over de Friese wateren te varen. Wel charterde ik een heuse kapitein (mijn vader, dat was dus makkelijk) en zorgde ik voor wat lichtmatroosjes (mijn meisjes). De laatste dag is inmiddels aangebroken en ik heb me toch veel geleerd.
1. Vrouwelijke havenmeesters zijn ontzettend aan de hand
Verwacht je in een haven bezocht te worden door een besnorde havenmeester met een buideltas met flappen, waar ik was, kwam er een bijzonder charmant vrouwspersoon langswandelen. Reuze.
2. Er is overal wifi
Van Terherne tot Eernewoude tot Langweer, overal vind je een keiharde wifi-connectie waarvoor je geen wachtwoord nodig hebt. Daar kan het gemiddelde vijfsterrenhotel nog wat van leren.
3. Pas op voor rondvliegende aardappelen
In ons ‘boordboek’ staan wat gedragsregels, waarvan dit mijn lievelings is: “Gelieve niet te hard langs stilliggende boten te varen. U zou het ook niet prettig vinden als de aardappels van uw bord zouden rollen.” Dat staat er serieus.
“Friesland, hoe kan ik niet van je houden?”
4. De supermarkten
Die zijn zo ontzettend precies zoals je ze wilt hebben. Met een vergeelde Harper’s Bazaar van drie maanden oud, een selectie aan de beste dobbers, Fries suikerbrood en Oudhollands vormgegeven zakken pannenkoekmeel die-je-zeker-gaat-kopen-maar-nooit-gaat-gebruiken en een wijnselectie waarbij de duurste 5 euro 69 kost.
5. Alles gaat zoals het gaat
Friezen laten zich niet gek maken. Dat werd maar weer bewezen toen ik met mijn boodschappenmandje (een blik erwtensoep, een paar blikjes bier, wat broodjes, chips en een fles verse jus d’orange) bij de kassa kwam. De kassa stond op het midden van een houten tafel en het was me niet helemaal duidelijk wat de voor- en de achterkant was, zal ik maar zeggen. Ik legde mijn boodschappen links, zoals ik bij Albert Heijn ook altijd doe, maar dat bleek verkeerd. Helemaal verkeerd. ‘Oeps,’ zei de caissière. De boodschappen werden normaal gesproken aan de andere kant gelegd. Of we het misschien voor een keer andersom konden doen, vroeg ik. En het lukte. Het meisje keek me triomfantelijk aan. ‘Nou, het is toch gelukt. Ik zag het even somber in en dacht; hoe ga ik dit nu aanpakken, maar het is allemaal toch goed gekomen.’
Friesland, hoe kan ik niet van je houden?
