Fun & Famous

7 X DE GROOTSTE PASKAMERSTRUGGLES

by Adeline Mans

De rush die ik krijg als die stoffen door mijn vingers glijden of als ik met souplesse langs medeshoppers laveer, het is overwhelming. Mijn lief denkt dat er geen structuur in mijn route door een winkel zit, maar het is eigenlijk een geografisch mirakel. Winkelen, shoppen, je paycheck stukslaan: ik vind het allemaal even bevredigend. Om mijn good mood te vieren of als traktatie, voor mezelf, ja. Tót ik afsla naar het pashok, want op die bewuste locatie kan mijn winkelplezier en de grootste feestvreugde gruwelijk vergald worden. Hoe? Nou, zo dus.

1. En er was licht

In een winkel wil je verkopen, toch? Denk ik dan hoor. De kleedjes hangen op vergulde hangers, de dame praat je in een blouse zo duur dat je er buikpijn van krijgt en dan moffelen ze je de kleedkamer in met slecht, intens vernietigend en niets verhullend licht. Waar dat luxe wit groezelig grijs lijkt en je ieder putje, vetje of walletje in een vergrootspiegel ziet. Waarom, lieve winkeliers, waarom?

2. Gimme some space

En dan sta je daar in dat sneue licht, en terwijl je bukt wikkelt je knot zich om het ophanghaakje en tikt je achterste per ongeluk het gordijn open. Heb je dus net de hele damesafdeling van de winkel, waar je ie-de-reen kent, gemooned. Kijk, het zien van de koopwaar in de winkel is pretty important, maar het aanschouwen in levende LIJVE is nog net even iets belangrijker. Geef ons wat ruimte in die tijden, ja?

3. Míjn gordijn

Als ik me de kleren van het vege lijf trek, dan doe ik dat in het gezelschap van mezelf (of van mijn vriend). Oké oké, die bh-expert mag nog even aan dat bandje rommelen, maar verder blijf je met die grijpgrage vingers van het gordijn, de lap of de deur af. Ja, ik wil weten hoe dat colletje staat, maar niet als ‘ie nog rond mijn hoofd gebonden zit met mijn beha en vetjes in frontaal zicht. Capiche?

Heb je dus net de hele damesafdeling van de winkel, waar je ie-de-reen kent, gemooned.

4. Hé maat

Ken je dat, als je maat je maat niet is? En dan heb ik het niet over de ontkenningsfase, maar dat je al jaaaren een stabiele M naar de paskamer manoeuvreert en ‘ie ineens op de heupen hapert. Echt, schiet mij maar lek (dan past het misschien nog). De shoppingles: ook tegen beter weten in met twee maten meten.

5. ‘Ooooh, wat léuk!’

Klaar voor de paskameronthulling van het jaar? Niet alles is even leuk, ook niet als zíj het bij passtuk nummer vijf net zo hard en hoog roept als bij één. Weet je wat dat is? Irritant. En een leugen. Statistisch gezien is het onmogelijk, want niet alles hangt even formidabel rond de ledematen, dus stop er maar mee. May bonjourt zo iemand trouwens het liefst het pasgedeelte uit.

6. Hanger versus lijf

Als zo’n jurkje het beeldig doet op een hanger maar niet op jou (ja, persoonlijke frustratie). Dat is toch oneerlijk? En dan ben je head over heels met dat sterretjesmotief of het ultrazachte fluweel, doet het he-le-maal niks voor je figuur. Niets lieflijk je taille huggen, maar dwangbuizerig. Zo’n verhaal.

7. Als het haakt of rafelt

In al je blijheid schuif je de armen door de mouwen en pak je de onderkant van die top al beet om hem over je buste te trekken. En dan blijft het kaartje haken, zo óm de trui weer de hals in. Sta je daar naar adem happend met je armen op de rug de slangenmens uit te hangen om de boel weer in fatsoen te krijgen. Of dat je in de gloria bent met de pasvorm, kleur en jullie matchen als Romeo en Julia en dat er dan een draadje los zit. Letterlijk, daar krijg je net zo’n verdrietig einde als in het liefdesverhaal van. Shoppen, it’s a hard knock life.