Happy & Healthy

ALLEEN MAAR TE DRUK

‘Hi, Ga je mee voor een Friday night afzakkertje? X.’ Olé, fiësta! Normaal trek ik om vier uur de kurk van de fles en ben ik up to no good tot het weekend afzwaait. Maar man, ik kán niet meer. Ik verlang naar apathische taferelen op de bank en gedachteloos een bakje crudité naar binnen schuiven (nacho’s met cheddar, guacamole, groene pepertjes en heel veel room). Maar ik zit als een roadrunner op speed met één oog mijn drie mailboxen te checken, met het andere oog huizen te tinderen en de linkerhand proost met mijn vriend (want ja, die is er ook nog). Is het trouwens de hele dag donker of loop ik die zeldzame zonnestraal mis? Alsof die wintertijd je permanente vertraging oplevert.

Onze salesheld Danielle gaf me het boek ‘Nooit meer te druk’ van Tony Crabbe. Vers, want hállo, ze had geen tijd om te lezen. Dus ik kreeg voorrang om me de materie van het Zen-schap eigen te maken. En het ligt op mijn nachtkastje ever since. Het boek bekruipt me in het donker, bestookt me in mijn berenslaap met kanonskogels en werpt me als bonus verwijtende blikken toe als ik wakker word. Gesloopt raak ik van dat ding, want het móet gelezen. Ik kreeg alvast de info dat er ooo-aaa instaat dat je een miljoen keer per dag je social media checkt. Ik heb nu dus niet alleen achtervolgingswaanzin door een boek, maar ik ben ineens ook harske paranoia als ik m’n social check. En dat is váák.

Weet je wat ik curieus vind? Dat ik op een holletje achter mezelf aanren, maar zeggen dat je het druk hebt dat doe je niet. Als je het uitspreekt, dan is het zo. Dus hell no dat je het toegeeft. Druk is voor de zwakken. Dit schurkt een beetje tegen de twaalf stappen van je weet wel, ont-ken-ning, iedereen weet het en niemand zeg het. Maar hoezo? Ik verkoop een huis, zoek een nieuwe stulp, wissel van baan keer dos, werk zo’n vijftig uur per week en probeer nog een beetje leuk voor de dag te komen. Mijn wenkbrauwen moeten nodig door de harsmolen en mijn nagellak bladdert. Nondeju, mag ik dan gewoon even zeggen dat het best een beetje druk is? En ja, daar voeg ik abso-fucking-lutely aan toe dat ik zelf a.k.a. Speedy Gonzales de veroorzaker ben van dit leed.

Ik ga nu als de sodemieter Mays tips lezen over orde in je werkdag. En dat boek, daar krijg je heus nog een uitgebreide analyse van. Beloofd, want ik kan niet wachten op dat lage-druk-gebied.