Fun & Famous

BINNENKIJKEN BIJ DE PARK AVENUE-PRINSESSEN

Aan het begin van Amayzine leende ik van May het boek Bergdorf Blondes. In het kort: een hilarisch geschreven verhaal vol hardop-lach-anekdotes over steenrijke meisjes in de Upper East Side in New York. Een soort Gossip Girl, maar dan grappiger en slimmer. Dat boek heb ik echt verslonden en sommige quotes dienen nog steeds als levenslessen. Ik raad jullie dan ook van harte aan het allemaal te lezen.

Maar gisteren kwam ik erachter dat er nog een boek is dat over dezelfde heerlijke buurt gaat. Primates of Park Avenue heet het, geschreven door Wednesday Martin. Waar het bij Bergdorf Blondes om fictie gaat, is het bij Primates of Park Avenue allemaal hartstikke waar wat er op het papier staat. Wednesday is een antropoloog die trouwde met een zakenbankier, woonachtig in het duurste stuk van New York – en daar woonde zij toen ook opeens. Dat was nogal wennen voor de onderzoeker: zat ze daar tussen de parelkettingen, geblindeerde auto’s en verwende kinderen.

“Al hun ongeluk wordt weggepoetst met reisjes in de private jet naar Las Vegas of Parijs”

Dus ze besloot haar achtergrond als antropoloog in te zetten om zich wegwijs te maken in de malle wereld die aan Park Avenue ligt. Het verlangen naar een Hermès-tas is te verklaren door bepaalde biologische belangen die samenhangen met dominantie in groepsprocessen, moeders beschermen hun jong – en deze moeders doen dat door de kinderen met een gepantserde wagen inclusief private driver naar school te laten gaan. Het verschilt allemaal niet veel van het dierenrijk eigenlijk.

De kinderen gaan naar de meest uitzinnige cursussen, de vrouwen geven gemiddeld 85.000 euro per jaar uit aan hun uiterlijk, elke pil die op de markt komt wordt gebruikt en al hun ongeluk wordt weggepoetst met reisjes in de private jet naar Las Vegas of Parijs. En, extra smeuïg, sommige vrouwen houden een deel van het huishoudgeld achter op een stiekeme rekening en sommige mannen geven hun vrouw een ‘eindejaarspremie’ als ze erin slagen het kroost op de goede scholen in te schrijven.

Totale waanzin dus. En precies daarom wil je dit boek lezen. Ik in ieder geval wel. En May, jij ook. Dat wéét ik gewoon.