Happy & Healthy

JONG ZIJN MET EEN BURN-OUT, WAT TE DOEN

Pakweg een jaar of acht geleden knalde ik er opeens uit. BAM! Van het ene op het andere moment kon ik niet meer slapen, niet meer functioneren en alleen maar zitten, voor me uit staren en huilen. Man man man, dat was een toestand kan ik je zeggen, wat een schok. Ik was toch jong en ik wilde toch wat? Ik zag er toch fit en gezond uit? Ik ging toch eigenlijk best lekker? Maar nee hoor, niets van dat al: ik was – zonder dat ik het aan had zien komen – beheurlijk opgebrand. Het jarenlange keiharde werken en jaknikken, het nooit opgeven en dus altijd maar doorgaan was uiteindelijk toch killing geweest. Ik was op van al het moeten, van al het rennen, van het jongleren, van al het struggelen. Dat zeg ik: OPPERDEPOP was Renske.

LEES HIER: 9 snelle manieren om te ontstressen 

Ik herstelde na een tijdje weer (veel praten, sporten, mediteren, slapen, vooral veel niks doen), maar in de periode na die tijd maakte ik een veelgemaakte fout. Ik zette meditatie, sporten en supergezond eten in om toch weer gewoon door te kunnen gaan met presteren. Ik gebruikte het stiekem een beetje als lapmiddel, als manier om tóch weer net zo hard en misschien zelfs wel effectiever dan voorheen te kunnen meedraaien in deze prestatiemaatschappij. Dan voelde ik me een tikkie kut, maar sjongejonge, ik had nog zoveel te doen, en  deed ik maar even snel een geleidemeditatie – de verkorte versie – om daarna hup hup weer door te kunnen jakkeren. Deze valkuil beschrijft ook Bregje Hofstede in het waanzinnige januarinummer van ELLE, waarin ze meteen heel scherp wijst op werkgevers die precies hetzelfde doen richting hun werknemers. Dan wordt er – mooi gebaar, leuk idee – een masseur ingehuurd of een cursus mindfulness georganiseerd, maar hé: is het wel zo’n mooi gebaar als dat lapmiddeltjes zijn om te zorgen dat iedereen het overwerken nog iets langer volhoudt?

Het is zo belangrijk dat je – naast yoga, meditatie, sporten, gezond eten – écht ervaart wat er te veel is in je leven. Het is zo belangrijk dat je écht contact maakt met je lijf, met je geest, dat je keuzes durft te maken. Dat je die extra klus daadwerkelijk teruggeeft, dat je die telefoon toch echt uit zet ’s avonds, dat je besluit om vier dagen te gaan werken in plaats van vijf. Daarbij is het van belang dat je jezelf scherp in de gaten blijft houden (zonder dat je natuurlijk stopt met léven, het draait om balans). Leer bepaalde signalen van jezelf oppikken, signalen die je vertellen dat je je richting gevarenzone begeeft. In mijn geval moet ik absoluut pas op de plaats gaan maken wanneer ik weer slecht ga slapen. Er moet dan zéker weten iets van mijn bordje af, en wel onmiddellijk.

Dat zeg ik: laat het een les zijn. Doe er je voordeel mee. En vergeet geen Gucci-riem naar me op te sturen uit dank.

Meer lezen? Kan, want Bregje Hofstede schreef een boek over haar burn-out: ‘De herontdekking van het lichaam. Over de burn-out’ (uitgeverij Cossee). Misschien maar even bestellen.