Fun & Famous
Carolien’s Fast Lane Life
Yes, weer een vers weekdagboek van onze Carolien. Want jullie weten: ze zit nooit stil…
Een van de vele dingen die mijn lieve moedertje mij van jongs af aan heeft bijgebracht, is wel je gezicht goed te reinigen voordat je gaat slapen. Of je nu zes lagen make-up draagt of au naturel door het leven bent gegaan die dag: het is altijd belangrijk om al het zichtbare en onzichtbare vuil te verwijderen met een goede reinigingsmelk of lotion. Grappig genoeg kreeg Marly dit ook met de paplepel ingegoten van haar moeder. Dus toen we werden benaderd of we wilden meedoen aan de ‘Schone Gezichtenweek’ eind augustus, hoefden we niet lang na te denken. Het doel is om iedereen op te roepen om zijn of haar schone gezicht met de wereld te delen, net als wij. Gelukkig posten Marly en ik vaker foto’s zonder make-up dan mét, dus ons blotebillengezicht zal voor niemand een shock zijn!
Maanden geleden had ik dit tripje al geboekt: een weekend naar de Dordogne om in de zon te liggen, heerlijk te eten en – of course – heerlijke Franse wijntjes te drinken samen met mijn peettante. Maar hoe dichterbij het tripje kwam, hoe meer ik in paniek raakte: er moet nog zoveel geregeld worden voor The Big Day, dus ik kan nu toch onmogelijk drie dagen weg? Gelukkig stelde Jon mij gerust en zei hij dat het juist goed was om even drie dagen mijn hoofd te legen. Dus op naar la douce France, met een hoofd vol duizend lijstjes. En hij had gelijk: wat was het een feest om even een paar dagen niet te tobben over de catering, het draaiboek en alle transportschema’s. Toen we het weekend afsloten bij restaurant Le Vieux Logis met witte truffels en pure chocolade-ganachetaartjes, wist ik het zeker: dit weekendje weg had geen seconde later moeten komen…
“Zullen we gezellig een kopje koffie doen?” hoor ik mezelf tegen een vriendinnetje zeggen, als een soort standaardzinnetje wanneer je iets wilt afspreken. Wat vrij gek is, aangezien ik nooit of te nimmer koffie drink. Nou ja, twee verdwaalde momenten per jaar misschien als ik in Italië ben en met Jon bij zo’n allerschattigst tentje plots zin krijg in een cappuccino, maar alle overige dagen zie je mij alleen met een (liefst giga grote) kop thee in mijn hand. Dus hoe koffiedrinkers altijd op zoek zijn naar de beste coffee in town, vind ik het heerlijk om nieuwe theemerken te ontdekken. Zo liep ik vorige week Newby Teas tegen het lijf en voelde meteen de ‘urge’ om dit te testen. Genmaicha is mijn lievelingssmaak (voor de leken: groene thee met gepofte rijst). dus daar moest een zakje van ingeslagen worden. En wat meteen mijn aandacht trok, waren bolletjes thee die in je glas ontpoppen tot een prachtige bloem. Het testresultaat was zeer positief: beide soorten smaken absoluut naar meer.
Ik weet nog goed dat ik een paar jaar geleden voor het eerst een beugelloze beha aanschafte en dacht: halleluja, dit zit me een partijtje lekker! Nu heb ik de mazzel dat ik niet zo’n grote cup heb en dus meer dan genoeg heb aan zo’n topje zonder enige houvast. Inmiddels ligt mijn lingeriela vol met topjes van Love Stories en La Maison Nouvelle. Maar afgelopen week lag er een heerlijk pakketje op de stoep van een nieuw lingeriemerk: Lola + Lou. Weer zo’n prachtige kanten bralette met een elastieken band, waardoor hij goed op zijn plek blijft. En om mij toch te overtuigen dat een beugelbeha ook lekker kan zitten: dit groene modelletje zonder vulling. Eerlijk is eerlijk: hij zit inderdaad lekker. Of ik van mijn geloof afstap: not yet. Maar wie weet zal mijn la zich langzaamaan gaan vullen met meer van deze beugel-vriendinnen. En mocht er in de toekomst een kleine op komst zijn, dan zal ik daar zéker aan moeten geloven als ik mijn vriendinnetjes moet geloven…
A girl just can’t have too many shoes! Zolang ik dit als een soort mantra tegen mezelf blijf zeggen, gaat het helemaal goed… Zeker nu ik weer een vrij specifieke opdracht in mijn hoofd heb gehaald: het vinden van metallickleurige summer shoes voor onder al mijn white outfits in Italië. Tja, je trouwt in principe maar één keer, dus wil ik die volle week gehuld in witte designs. Via Abbey ontdekte ik het schoenenmerk Eureka en ik beleefde inderdaad zo’n gelijknamig moment toen ik de collectie zag. Letterlijk het ene design na het andere waar mijn naam in blokletters op geschreven stond… En ook nog eens heel veel modellen met een lage hak, maar toch elegant. I just couldn’t help myself: twee dagen later stond DHL op de stoep met een giga doos met vier paar nieuwe schoenen. Tip: bestel nooit meer modellen, zodat je thuis kunt kiezen. Dit betekent namelijk dat als je alles even leuk vindt, er geen enkel paar meer retour gaat. Uh, Jon, wil je wat ruimte maken in de schoenenkast die toch al bijna volledig mijn schoenen beslaat?