Happy & Healthy

DAAR GAAT ZE

Jet verlaat Amayzine

Over het schrijven van dit stuk heb ik historisch lang gedaan. Vanaf die lunch bij Dignita aan de Amsterdamse Koninginneweg. Zoals we dat wel vaker deden op vrijdagmiddag, vonden we elkaar ergens. Soms dronken we een sapje bij The Juice Brothers, een andere keer prikten we een vorkje. Zoals nu. Als altijd kletsten we over dagelijkse dingen. Over mijn meisjes, over de liefde, het samenwonen, geld en de maandelijkse poging netjes te zijn (zij dan, hè) en over niet te veel geld uit te geven aan online shoppen (idem zij, ik heb die hoop bij mij al lang geleden laten varen).

Of er eigenlijk nog iets was wat ze echt wilde bespreken, vroeg ik. En toen moest ze een beetje huilen. En ik ook. Het moment was daar. Het meisje zou gaan uitvliegen.

Ik hield al jaren rekening met dit moment. Elk mailtje waarin Jet iets officieels aan me wilde vragen (even een periode niet werken vanwege haar boek, haar column in Het Parool) werd ingeleid met de woorden: niet schrikken, May, ik ga niet weg bij Amayzine.

Jetje, Jetstertje, Jettekind, Jettalicious.

Maar dat Jet ooit weg zou gaan, wisten we natuurlijk allebei. Jet, die misschien begon als onervaren schrijver bij Amayzine die niet precies wist wat ze wilde, maar die wel al heel duidelijk voor ogen had dat ze eerlijk wilde zijn naar andere meisjes en jonge vrouwen en hen wilde helpen is uitgegroeid tot een begrip. Iemand wier tweede boek bijna verschijnt, iemand die op de cover staat (en hoe mooi) van Women’s Health, iemand met bijna 40.000 volgers op Instagram en iemand die de balans heeft gevonden in hoofd (wij zeggen keum) en lichaam.

Jetje, Jetstertje, Jettekind, Jettalicious. Jij, Amayzine en ik, wij waren de perfecte driehoek. Samen in een veel te gestyled kantoor geurkaarsen brandend, modefilms op de achtergrond afspelend en wekelijks bloemen kopend. Je gilde zo hard als Ilse DeLange iets had geretweet dat de buren kwamen informeren of het allemaal wel goed ging met ons. Samen op A-listers af (die ik meestal a. niet herkende of b. überhaupt niet zag vanwege mijn geringe lengte); ik wees in een richting waar ik een type Kim of Kanye vermoedde en Jet ging erop af. Zo grepen we Justin Bieber, Kanye, Conchita Wurst en heel veel topmodellen bij de kladden. Alleen Catherine Deneuve kon ik niet aan.

Hoe gelukkig waren we samen op het terras van Morandi in New York, hoe heerlijk was het aan onze eettafel met wortels en wijn en Google Analytics (met daarop de bezoekerscijfers per seconde) romantisch op de achtergrond. Samen op de scooter (jij zegt scoot) door Amsterdam. Jij die mijn teennagels nog even netjes lakte voor een event of bij me bleef slapen omdat ik in de vroegte bij Koffietijd moest zijn en jij dus alle kinderen naar school en crèche bracht.

Lieve, lieve, lieve Jettie. Vanavond huilen we weer en gaan we eten en drinken in je lievelingsrestaurant. Saying goodbye is such sweet sorrow en zoals jij zei: vanaf nu zijn we geen collega’s meer maar vriendinnen. En daar verheug ik me intens op.

Ik omhels je,

May.