Happy & Healthy

DAAROM IS EEN PRO-CON LIST EEN GOED IDEE

Bij grote beslissingen, maar echt hele GROTE beslissingen, maakte mijn Gilmore-vriendin Rory altijd een pro-con list (een voor-tegen-lijstje inderdaad, maar dat klinkt toch een ietsepiets minder sexy, hè?). Zij dubde boven haar pro-con over Ivy League-universiteiten. En zo kwam Yale veel gunstiger uit de bus en niet haar levenslange crush Harvard. Mijn keuzes des levens spelen zich niet af in de Ivy League-regionen, maar ik ben toevallig wél de koningin op lijstjesgebied. Dus zo’n pro-con list moest ik ook eens proberen. Dit zijn mijn wijze lessen.

1. Iets te kiezen?

Vermenigvuldig je lijst. Ik maakte een heuse lijst om te kiezen tussen twee dingen. En dat is les één in het pro-con-verhaal, dat gaat niet. Je neemt één onderwerp en daarover schrijf je dan alle pro’s en cons op die je kunt bedenken. Ik wil dat huis wél, omdat mijn lievelings browbar er om de hoek zit. Ik wil dat huis níet, want de rolluiken zijn fuchsiapaars. En doe je dit niet en schrijf je twee onderwerpen dwars door elkaar heen, dan moet je bij punt twintig weer uitvogelen of punt drie nou een pro voor het een of een con voor het ander was. Volg je me? Exactly my point. Krijg je paniek van, moet het opnieuw en dat wil je niet. Kies je tussen een huis kopen of huren? Dan maak je een pro-con-huurlijst én een pro-con-kooplijst, anders schrijf je die beslissing rond punt vier zo weer de war in.

2. Alleen voor Belangrijke zaken (met een capital B).

Als een onderwerp een pro-con list waard is, dan is het dus een Ding. Ik raad ten zeerste af om zo’n lijst te maken als je subject of interest wél of géén spaghetti bolognese eten is. Daar mag je zo impulsief over beslissen als je maar kunt (in het geval van de vegetarische mensch weer niet natuurlijk). Maar als je rikketik van een beslissing met je aan de slinger gaat? Begin dan maar met pennen, want dan heb je met een zwaargewicht onder de pro-cons te maken.

3. Maak ‘m mooi.

Je gaat een adembenemend belangrijke keuze maken, dat doe je niet op een vodje. Daar haal je geschept papier bij, met als lijn tussen je pro-con een vergulde washi tape. En al die punten die de moeite zijn om op te schrijven gaan op papier met de mooiste inkt uit een vulpen. Zo’n bierviltje is heus leuk, maar over dertig jaar niet zo knap meer. En dan kun je mooi aan je nazaten een ingelijst exemplaar laten zien van de life decisions die je maakte toen je tegen de dertig liep. Bij het gebrek aan erfgenamen vind je buuf het ook vast alleraardigst om het papier te bewonderen. De mijnes staat in een zachtleren Moleskine; prima plaats voor serieuze zaken.

4. En dan de cijfers.

Heb je al die proos en connies met militaire precisie op papier? Dan is het tijd voor wat cijfermatige serieusheid. Cijfers maken dingen nu eenmaal serieuzer. Mensen die met cijfers werken hebben ook zo’n cijferachtige grandeur om zich heen. Maar terug naar je lijst. Als het over een droomhuis kopen gaat, dan is die supermarkt om de hoek nogal ondergeschikt aan de prijs (zie je wat cijfers doen?). Al die argumenten geef je daarom een waarde. Bij de pro’s betekent 1 ‘heus niet zo belangrijk, maar het belandde per abuis op mijn lijst’. Geef je dat punt een 10, dan is het echt een kneiterkneitergoed punt. En bij connie doe je dat andersom, dus heus-niet-zo-heel-erg-tegen geef je een 1 en een goed punt tegen geef je een 10. Tel de boel bij elkaar op en voilà: daar is de puntentelling. Is het een zege voor de pro’s of gaan de cons er met de winst vandoor?

Na het in elkaar knippen en plakken van mijn pro-con list voelde ik me zo’n tien kilo lichter (toch jammer dat het bij een gevoel bleef). Mijn hersencellen waren keurig gerangschikt in volgorde van belangrijkheid. Echt niet dat het kiezen dan appeltje-eitje wordt, maar het ziet er toch lekker profi uit. En als je de pro-con list met leugendetectorachtige eerlijkheid hebt ingevuld, dan staat daar op dat knappe vel papier exact wat dat stemmetje in je achterhoofd je al die tijd al duidelijk probeerde te maken.