Daily May

Pakezel

Anderen hebben vaak moeite met het inpakken van de koffer (lees: propjevol en er kan niks meer bij), ik heb vooral ernstig veel moeite om alles mee terug te nemen. De heenweg gaat hartstikke prima, want dan houd ik vooral veel ruimte over voor de nodige souvenirs, de terugweg heb ik vrijwel altijd inzichtproblemen. Of eigenlijk; het past allemaal wel, maar mijn koffer is dan gewoon loeizwaar. Zo had ik in Australië bedacht dat het wel leuk zou zijn om een lamp mee terug te nemen. Een lamp van glas met een poot van beton. Tsja, dat kost meteen wat kilootjes. En in Afrika was een marmeren plaat de souvenir die ik mee wilde. En als je weet wat marmer weegt, dan weet je ook dat die plaat niet alleen 35 euro heeft gekost, maar ook wat extra eurootjes aan overgewicht. En ook in Stockholm vorige maand was het weer zover. Wéér een marmeren plank die o zo leuk in de keuken zou staan. En inderdaad, het is een waanzinnig ding, alleen gebruik ik ‘m amper omdat ‘ie bijna niet te tillen is zo zwaar. Je zou denken dat ik er wat van zou leren hè? Nou, laat die trend van marmer alsjeblieft snel ophouden, want ik kan moeilijk uit elke stad steeds een nieuwe snijplank meezeulen. Ach, we zullen zien. Binnenkort staat er weer een reisje op de planning en dan pakken we het natuurlijk heeeel anders aan.