Happy & Healthy

DE GLUTENVRIJ-HYPE

Slaan we niet een beetje door met z’n allen?

De hype is enorm. Wanneer je tegenwoordig niet meedoet met courgettes ‘slijpen’ of het rollen van je eigen amandelmeelwraps, hoor je er niet meer bij.

Sterker nog, het is tegenwoordig een no-go om iets voor te schotelen waar gluten in zitten. En met name in de grote steden. Loop in NYC de plaatselijke deli binnen en de schappen zijn gegarandeerd voor de helft gevuld met ‘gluten-free’ options.  Draaien we niet een beetje door met z’n allen?

‘Zelf schrapte ik een jaar lang gluten uit mijn eetpatroon.’

Wat best een prima timing was als newborn Londoner, want laten we eerlijk wezen: Londen is het walhalla voor glutenfree hipsters.

Ik sportte het licht uit mijn ogen en haalde mijn koolhydraten met name uit groenten, fruit, linzen en bonen. Ik zwol naar mijn idee al op door alleen maar te kíjken naar een bord pasta. Niet oké. Dat strakke figuur had ik hoor, maar na een jaar merkte ik dat mijn lichaam schreeuwde naar, ja, naar iets wat ik mijn lichaam niet gaf. Ik was bang geworden voor brood, rijst, pasta en alles waar het woordje gluten in voorkwam. Niet dus, alles waar het woordje tarwe in voorkwam. En daar gaat het denk ik ook mis. We verwarren gluten met tarwe. Langzaam begon ik weer met het eten van een snee brood en vulde ik mijn bordje groenten aan met rijst of noedels. En dat beviel me eigenlijk wel prima.

Kortom: Ik werd dus wel dégelijk meegetrokken door deze hype.

 ‘En ik was ook meteen verlost van de rollende ogen wanneer ik bij de Italiaan vroeg of er ook een glutenvrije variant was van de gevulde cannelloni.’

‘Heb je er weer zo een.’ Je voelt namelijk aan álles dat mensen je een beetje een aansteller vinden. Of een hipster die met de laatste gezondheidshype meegaat. Ik weet niet wat ik erger vind trouwens. Nu zal ik nooit beweren dat ik allergisch ben, want er zijn mensen die echt doodziek worden van alleen al een spoortje gluten. De aandoening coeliakie is namelijk een serieuze. Het is belangrijk om de aandoening van de hype te scheiden. Er is tegenwoordig een dunne scheidslijn tussen mensen die gevoelig zijn voor gluten en mensen die dénken dat ze daar gevoelig voor zijn.

Glutenvrije hipsters, aanstellerij? Ik denk dat we vooral dat moeten blijven eten waar we ons goed bij voelen. Voel jij je beter door te minderen met tarwe of lactose? Vooral doen. Glutenvrij gaan eten zonder dat het om medische redenen noodzakelijk is? Waarom zou je? Dat betekent namelijk meer geld uitgeven aan glutenvrije producten terwijl je ook ‘normale’ producten kunt eten zonder ziek te worden. En dan is er ook nog de vraag of de mensen met coeliakie onder ons in een restaurant nog wel serieus genomen worden nowadays. Als je het mij vraagt, moeten we onszelf dát eens afvragen. Misschien wel uit respect naar de mensen met coeliakie toe.