Fun & Famous

DE KONINGin VAN HET BAL

Marion Pauw en haar jurk

“Jet, ik heb een jurk voor het Boekenbal en deze ontwerper verdient alle aandacht van de wereld,” zei Marion mij met een licht hysterische stem door de telefoon. “Hij maakt vooral kleding voor prinsessen uit Dubai en de mooiste Marokkaanse high society-vrouwen en IK MAG NU EEN JURK VAN HEM DRAGEN. En ik ga nu ook meteen een trouwjurk bij hem bestellen, want hij is fantastisch.” Er plopten meteen plaatjes van Said Mahrouf (de ontwerper) in mijn WhatsApp, samen met heel veel outfits van zijn hand. Waanzinnig. Echt heel erg mooi. “Oké, Marion, vertel ons allesss over die speciale jurk en over het bal,” zei ik en dat heeft ze gedaan.

Glamourprikkels

‘Ik zie er uiteraard beeldig uit in een joggingbroek, hét favoriete kledingstuk van – vermoed ik – iedere schrijver, maar zo tegen de tijd dat het Boekenbal aan de horizon gloort, begin ik serieus te verlangen naar glamour. Ik spendeer te veel tijd aan het surfen op kledingsites en koop meestal niet één, maar minimaal drie jurken, omdat ik nu eenmaal een slechte beslisser ben. Dit jaar hoefde ik gelukkig niet meer zelf te zoeken, maar kwam de glamour naar mij toe. Per vliegtuig uit Casablanca.’

Dit riep mijn naam

‘Toen ik in januari de show bezocht van de Amsterdams/Marokkaanse ontwerper Saïd Mahrouf tijdens de MB Fashion Week, was ik meteen smoorverliefd op zijn prachtige jurken. De jurken zijn allemaal gemaakt van ranke kleurrijke stoffen en zodanig om het lijf gedrapeerd dat ze vanaf iedere kant interessant zijn. Of zoals mijn vriendin Susan Smit die mee was, zei: ‘Zelfs de zijkanten zijn beeldig.’ De clientèle van Said bestaat voornamelijk uit de Marokkaanse high society en prinsessen uit Dubai, maar omdat zijn hele familie in Nederland woont, showt Said ook altijd nog hier. Na afloop van de show kwam zijn lieve assistent Nadia Doudou naar mij toe en bood mij aan dat ik weleens iets mocht lenen van Said. Ik moest meteen denken aan een beeldig zijden cocktailjurkje in oranjerood en muisgrijs, op z’n Saids beeldig gedrapeerd om het lichaam en vroeg heel voorzichtig of ik die aan zou mogen doen op het Boekenbal. En het mocht! Wat verheugde ik me op dit jurkje. En wat leken alle andere jurkjes clichés vergeleken met de mijne, want: zwarte pailletten of zwart kant of iets anders zwarts wat we in ieder geval al honderd keer gezien hadden. En ook zo fijn: ik kon gewoon een beha’s aan onder dit jurkje en dat is wel zo fijn bij het dansen. Ik wist zeker dat ik de koningin zou zijn van het Boekenbal, zelfs als was Esther Gerritsen dat eigenlijk.’

Maar toen ging het toch mis

‘Drie dagen voor het Boekenbal kwam het verpletterende nieuws: het jurkje hing nog in Casablanca en degene die hem mee zou nemen naar Amsterdam had onverwacht zijn reis gecanceld. Ik slikte, reageerde heel sportief met ‘ik heb nog wel iets hangen’ en ging voor de zekerheid alvast een beetje rondsnuffelen op Net-a-porter, maar geen enkel jurkje kon mij nog bekoren. Als je eenmaal een Said in je hoofd hebt, is er geen weg meer terug.’

Mooiste avond van het jaar

‘Alsof Said mijn leed kon ruiken daar vanaf het noordelijkste puntje van Afrika, besloot hij zelf om het jurkje te komen brengen. Want: beloofd is beloofd. Terwijl ik bij Koffietijd zat te praten over het Boekenbal en in welke kleur ik mijn nagels zou lakken, kwam Said rechtstreeks vanuit Schiphol binnenwandelen met de jurk. Hij bleek perfect te passen en zelfs de nudekleurige schoenen die ik erbij had bedacht matchten. Wát een man! Wát een ontwerper! En wát een jurk! En wat was het Boekenbal weer geweldig leuk. En ik denk toch echt dat dat alleen lukt als je de juiste jurk hebt.’