Happy & Healthy

De opruimlessen van mijn moeder

Een week of wat geleden gingen we een weekje met mijn moeder naar Parijs. Dat betekende twee hotelkamers. Een voor ons en een voor oma en de dochters zouden zich al naar gelang hun petje stond verdelen over onze kamers. Nou. Dat was duidelijk. Bij ‘omie’ moest je zijn.

Als ik ’s ochtends onze kamer verliet leek het alsof Freek Vonk ’s nachts al zijn dino’s echt tot leven had gebracht en ze had laten apenkooien in ons Parijse kamertje. Kwam ik bij mijn moeder op kamer 319, dan was daar alles tot in de puntjes verzorgd. Al had ze drie wilde meisjes te logeren gehad. Het bed was opgemaakt, er slingerde niets door de kamer en de badkamer zag eruit alsof de dame van de roomservice nog even voor een extra dienst was opgepiept.

Wat overigens niet zo was. Mijn moeder is gewoon de netste op aard. Ik deel wat van haar lessen. Heus dat je er nooit zo perfect mee gaat worden als zij (is mij na 43 jaar in haar aanwezigheid te hebben verkeerd namelijk ook nog niet gelukt), maar je steekt er wellicht íets van op.

1. Opgeruimd staat netjes

Mijn moeder steekt meteen de handen uit de mouwen. Terwijl we koffie drinken kan ze heus wel even die wasmand wegwerken. Of haar toilettas uitmesten. Of even door dat stapeltje post en meteen die trashmail weggooien. Zonder dat het ongezellig is, hè. Doet ze gewoon even.

2. Weg is weg

Mijn moeder (en mijn vader trouwens ook) zijn van de firma weggooi & co. Lege flessen worden meteen gedeponeerd terwijl ze de kinderen naar school brengen. En het oud papier ook. Dingen die je niet wil vergeten zet je op de foto maar verder, huppakee, weg ermee. Wat je niet voelt, mis je niet.

3. Uiterlijk is alles

Als mijn moeder haar vest uitdoet, zal ze het in één beweging niet binnenstebuiten over haar arm dragen. Bij sommige mensen zie je dan naden en een etiket. Bij mijn moeder dus niet. Het kost evenveel moeite, maar het ziet er net iets netter uit. En dus minder rommelig. Daarom haalt ze ook even een borstel door haar haren en stift ze haar lippen terwijl ze voor het rode stoplicht staat. En ze gooit sokken met gaten weg. En afgedragen onderbroeken. Hupsakee, weg ermee.

”Zelfs een pot jam kwam niet op onze zondagse ontbijttafel”

4. Doe het nu

Meteen even die vaatwasser inruimen, dan is het maar gebeurd. En een lapje over het aanrecht. Huphup. Je kunt ook blijven praten terwijl je dat doet.

5. Alles in een schaaltje

Flessen ketchup en potten mayonaise zijn uit den boze in huize Mobach.  Zelfs een pot jam kwam niet op onze zondagse ontbijttafel. Je schepte wat in een mooi schaaltje en legde er een zilveren lepeltje bij. Zo zag je niet dat die jam stiekem van een B-merk was, want zo is mijn moeder dan ook wel weer.

6. Een sprei!

Dat is echt een Eureka-moment van heb ik jou daar. Koop een sprei. De slaapkamer van mijn moeder is altijd van een vijfsterrenniveau. Waarom? Omdat ze haar bed kaarsrecht openvouwt om te luchten en daarna weer sluit met een sprei. Daardoor ligt alles er kaarsrecht en oerend strak bij. Wel een beetje een stijlvolle sprei kopen hè,  niet zo’n wollig geval waar sommige vrouwen ook wc-brilhouders (die bestaan dus echt) van kopen.

7. Soort bij soort

Mijn moede rubriceert alles. Zo heeft ze een mandje met al haar föhnattributen. En föhn en schuim en rollers en borstels; de hele santenkraam zit keurig in een kistje. En dat staat dan weer onder in haar smetteloze kast.

8. Doe steeds een beetje

Mijn moeder pakt gewoon af en toe een laatje en gaat dat even door. Haar ondergoedla, de kast van mijn kinderen… Ze stelt niets uit en verdeelt haar taken in overzichtelijke hapjes huishoudelijk werk waardoor het klusje altijd meevalt.

En weet je wat het is? Het werkt verslavend, dus voor je het weet is je huis spic en span. Vergeet Martha Steward, hier is Pleuny Mobach.