Fun & Famous
DE OUDE LIES KOMT TERUG
“Ik ga alles verkopen, kleren zijn maar ballast, wat heb je nou eigenlijk allemaal nódig in het leven, vanaf nu geef ik al m’n geld uit aan reizen.” Zo klonk ik een beetje tijdens m’n reis en de eerste dagen na terugkomst. En zo klink ik trouwens altijd vlak nadat ik een nieuw stuk van de wereld gezien heb. Niet al te diep in mij schuilt namelijk een verstokte hippie die niet kan wachten om eruit te komen en als ze zich eenmaal in mijn bewustzijn heeft weten door te dringen, wil ik het liefst alleen nog maar streetfood eten, elke dag hetzelfde aan en vind ik zelfs een backpack van 12 kilo al véél te veel. “Op mijn volgende reis neem ik alleen nog maar handbagage mee, al die spullen, wat een onzin.”
Goed, zo pruttel ik ook nog wel even door als ik terug ben in Nederland. Als je eenmaal langere tijd met zo weinig spullen prima gelukkig bent geweest, is het maar lastig voor te stellen dat je voor de voortzetting van dat geluk wél opeens spullen nodig hebt. Nu werkt dat thuis natuurlijk anders, dat weet ik wel, maar toch, ik voel heel veel voor heel veel minder. Dus zei ik ‘ja’ toen Glamour me vroeg of ik mijn kleren wilde verkopen tijdens hun Fashion Vintage dag, selecteerde ik een tiental designerschoenen dat op Designer Vintage gaat en vulde ik grote zakken met stukken waar echt níemand meer voor gaat betalen. Alles eruit. Geld erin. En van dat geld snel weer een nieuw vliegticket boeken.
En dat ging allemaal goed. Vol trots vertel ik dit ook aan iedereen, zeker als mensen beginnen over “hoe kun je dat allemaal betálen dan?!” “Gewoon, verkopen. En niets nieuws kopen.” En kijk, daar, dáár begint een klein krakje in mijn nieuwbakken geloof te komen.
Want afgelopen dinsdag zat ik nietsvermoedend op de redactie te werken toen Lilian opeens met een geladen hangertje de hoek om kwam. Ze trippelde ermee zo naar het bureau tegenover mij, de plek van Jet, en hing het op aan de kast exáct in mijn blikveld. Op moment van schrijven kijk ik er recht tegenaan. Het is een zwart kanten jurkje van DKNY (May draagt ‘m hier in het grijs) en ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik móet en zal die ook.
Dus ik appte Jet heel nonchalant: “Jeetje wat mooi, waarde?” Bleek dat ‘ie gekocht was in de sale op Netta (Net-a-Porter), dus dat schip sowieso al was gevaren. Maar echt, ik voelde weer helemaal die onrust die je krijgt als je wordt geconfronteerd met een bloedmooie kleer. Dus die oude pre-hippie hebberige Lies is er nog wel, ze was alleen even een beetje in slaap gevallen.
Maar ik ga ‘m niet kopen. Misschien heb ik 20 minuten lang een online zoektocht opgezet om dat kreng te lokaliseren, maar misschien ook niet. Maar de conclusie is: er wordt niet gekocht. Ik heb alle sales gemist dus dat is goed nieuws. En als ik nou heel veel geld verdien met al die verkochte kleren, mag ik misschien één nieuw dingetje kopen in de volgende sale-ronde. En Jet, mag ik dat jurkje anders misschien een heel klein keertje lenen?
