Interior & Design

DE VALENTIJNSKAART

hoe maak je nu écht indruk, en hoe totaal niet?

Volgende week is het weer zover en zitten we allemaal enorm te wachten bij de brievenbus tot de postbode langshuppelt. Om te zorgen dat die niet alleen voorbijhuppelt, maar ook even stopt om wat kaarten in de bus te droppen, hebben we hier op de redactie even de do’s and don’ts verzameld om enorm indruk te maken. Of onder de indruk te zijn. Even dit postje onder de neus van je lief stoppen en het kan niet anders dan goed gaan volgende week. Hij heeft nog éven om ernaartoe te werken.

Not To Do

– Kaarten met getekende beertjes, apen, en schaapjes. Oh, en kaarten waar muziek uit komt. Er zijn nu zoveel toffe kaarten te koop dat je jezelf er wel heel makkelijk vanaf maakt als je zo’n afschuwelijk simpel kaartje bij de toko om de hoek hebt gekocht. Doe éven je best. Of knutsel iets zelf. Ook leuk.
– Rozenblaadjes. Dat kan gewoon écht niet meer. Het is old-school en wat doe je er in godsnaam mee? Nee, rozenblaadjes zijn gewoon enorm 1998 en het zal nooit meer van nu worden, hoewel elke winkelketen dat gegeven gewoon totaal negeert.
– Kaarten die geuren. Op een of andere manier vindt Jet dat dus heel grappig en iets liefs hebben (die oude romanticus), maar geurkaarten doen mij meteen denken aan een rozengeur die over datum is. Dat wil je dus niet. Zelfde eigenlijk met een lippenstickafdruk. Alleen al het idéé dat je een kleurtje op de lippen doet om vervolgens een papiertje te kussen.
– Kaarten groter dan A3-formaat. Klinkt leuk, is het niet. Het is niet handzaam, je bewaart het minder snel en het staat gewoon in de weg. En eigenlijk zijn alle kaarten van dit formaat lelijk. Je tekst komt ook vrij lullig over, tenzij je hele betogen hebt die je wilt mededelen of lettertype Comic Sans punt 18 gebruikt. Maar goed, dat laatste, daar zijn we eigenlijk ook geen fan van. Geen kaarten dus groter dan A5-formaat. En o wee als je het lettertype Comic Sans ooit nog gebruikt.
– Een dag te laat. Een Valentijnskaart moet op tijd komen. Lijkt me een logisch verhaal, want anders komt het over alsof je niet op tijd aan je liefde hebt gedacht. Nu is het dit jaar op een zondag en volgens mij is er geen postbode die dan aan het werk is, dus vrijdag moet je ‘m voor 6 uur in de brievenbus droppen. Liever een dag eerder dan een dag later.
– Eindigen met ‘anoniempje’. Je kunt wel iets originelers verzinnen, toch? En een klein hintje kan natuurlijk geen kwaad, want je wilt ook niet dat hij je associeert met iemand anders. Andersom zou je dat ook niet leuk vinden.

To Do

– Leef je uit in tekst. Je vindt degene die je het kaartje stuurt, als het goed is, enorm leuk. Dus je kunt vast een goede tekst verzinnen waaróm je die persoon zo aanbidt. Niet zo origineel? Dan spreek je je liefde uit in quotes of songteksten zodat je toch íets van jezelf prijs geeft.

– PS’jes. De kaart mag heus een extra boodschap in zich hebben. Volgende week in restaurant Rijsel om 8 uur, en dat dan alles al helemaal geregeld is. Jets PS’je is meer van: er ligt een cadeautje onder je kussen. Waar je vervolgens een waanzinnige ring vindt. Nou goed, je begrijpt het vast wel: de kaart mag dus een extra boodschap bevatten.
– Minibeleving. De kaart is niet alleen de kaart. Het is de manier hóe je ‘m verstuurt. De envelop plak je met de mooiste sluitzegel of waxstempel dicht, je schrijft het adres in je allermooiste handschrift en zelfs over de postzegel is nagedacht.

– Humor. Vinden we hier een dingetje. Valentijnsdag is leuk, maar het hoeft ook geen enorm diepzinnige lading te krijgen. Er mag wel een grapje in zitten.

– Kaarten all over the world. Je hoeft heus niet alleen naar vriendlief een kaart te sturen hoor. Mag ook naar vriendinnen, zussen en weet ik veel allemaal wie je liefhebt. Een kaartje is namelijk áltijd leuk om te krijgen. Voor iedereen.

– Handgeschreven. Lijkt me een duidelijk verhaal als handwriter. Mijn liefde voor het originele handschrift is gewoon enorm groot. En met een handgeschreven tekst is het ook duidelijk dat je ergens tenminste veel aandacht aan hebt geschonken.