Happy & Healthy

DIRTY THIRTY DIARY #1

Dertig is niet het nieuwe twintig

Daar gaat ze (ik dus), mijn eindspurt gaat nu in. Nog iets meer dan twee (TWEE) weken en ik zeg ajuus tegen het twintigtal. Ging ik twee weken terug nog überchill op vakantie, want die dertig was zoooo ver, draaf ik nu als een razende jaknikker álle borrels, dinertjes en get-togethers af, want nu ben ik nog jong, fit en onbezonnen. Stráks… moet ik post openmaken op de dag dat het op de mat valt, rekeningen ver voor de uiterste betaaldatum overmaken en voor elf uur de mand in (met het oog op belangrijke afspraken de morning after – nee, niet dát soort afspraken want ik ben van de één op de ander ook heus veel wijzer).

En dan roept iedereen: ‘Neuh joh, dertig is het nieuwe twintig.’ Weet je dat ik daar een beetje jeuk van krijg? Want dat is het zo níet. Op m’n twintigste was ik in m’n up en woonde ik met een gevaarlijk, uitgaansverslaafde vriendin op de Dappermarkt in Amsterdam. Ik dutte de kater weg op vrijdagochtend bij bedrijfseconomie en ik was diplomaloos. Ik schrik soms nog wakker, omdat ik droom dat ik nog stééds niet afgestudeerd ben. Ben ik dus nu lekker wel, toen niet. En ik was zo onzeker als de rambam, ook al kreeg ik een dot zelfvertrouwen mee toen ik op kamers ging. Ik vond mezelf dikkig, maar ik was strak en beeldig. En ik humde hele avonden over die ongelofelijke sukkel van vier weken terug, die het zó niet waard was om over te hummen. Dat huishouden op mijn twintigste lukte ook voor geen meter. Ik deed drie keer zo lang over de vaat, want die liet ik rustig net zoveel dagen aankoeken. Een grote schoonmaak kwam überhaupt niet in mijn vocabulaire voor. Ik bedoel maar, lieve allen, in mijn begin twintig was ik een onzekere, niet-afgestudeerde, slanke (dat dan weer wel) versie van mezelf. Over dat huishouden hebben we het niet, want die skills kwamen tot dusver niet helemaal van de grond. Maar dan ben je bijna dertig en in balans (of je doet alsof), zou die bende van ellende weer helemaal opnieuw beginnen? No way José.

“Dertig is níet het nieuwe twintig en dat is prima.”

Dertig is níet het nieuwe twintig en dat is prima. Dertig is gewoon dertig, maar nowadays doen we natuurlijk álles in optima forma en dan moet die dertig er ook aan geloven. Amsterdammers voelen zich zelfs echt jonger dan ze zijn. Ze spelen verstoppertje op feestjes, gaan elkaar te lijf met waterpistolen en de kleurboeken zijn niet aan te slepen. Dan ben je dertig, maar ben je het dus niet? Ik ging eerst voor forever twentynine (lees hier maar even), maar mijn besluit staat vast. Op eenendertig oktober word ik dertig, dus niet twintig, en ik blijf ook geen negentwintig. Dirty thirty it is en dat is oké. Het is maar goed dat ik niet in Amsterdam woon, want dan zou ik het zijn en het niet zo voelen. Daar raak je toch van in de war? Dertig dus.

Nu mijn besluit om dertig te worden vast staat, komt de volgende issue op de proppen, want dat moet je wel een beetje aardig vieren. Maar hoe bouw je een feest die dertig eer aan doet? Ik ga Joss en Lil alvast stijlingwise inschakelen, want hoe tover je een bruine kroeg om tot iets wat het een beetje oké doet op de foto? En deel ik dan waterpistolen uit of spelen we verstoppertje? Moei-lijk. Keep you posted.