Fun & Famous
DIRTY THIRTY DIARY #3 -DERTIG
fabel, feit of droom
Nog maar één weekend, twee dagen, achtenveertig uur en vast een heleboel minuten en dan is ze het hoor. Ik dus, maar ‘ze’ klinkt zo aangenaam veilig vervanmijnbed. M’n twenty something wordt thirty. Daar heb je geen something bij nodig, hè? Nope, niets luchtigs aan. Maar ik tackle dat mijlpaaltje eventjes, geen probleem. En dan reken ik ook meteen af met mijn feiten, fabels en dromen die de onzichtbare drempel van die leeftijdsgrens met zich meebrengt.
1. Iemand zei ooit dat elke kilo aan je blijft plakken na je dertigste. Mijn goedbedoelde poging om al het overtolligs eraf te trainen is definitief een dikke vette fail. Maar eindig ik dan nu met afzuiger op de prominentere delen om die gezellige vetjes te verbannen? Oh my, laat dit een fabel zijn, laat dit een fabel zijn.
2. Als je dertig bent, dan ben je later-als-ik-groot-ben. En als mini-me vond ik dit dé leeftijd om zo’n beetje alles rond en op rolletjes te hebben (en dus niet om rond met rolletjes te zíjn). Een kind. We weten allemaal hoe dat zich ontwikkelt (zo niet, lees even). Een hond, tot spijt van mijn diervriendelijke gebroken hart, blaft er nog bar weinig bij thuiskomst. Een groots koophuis, ha-ha-ha (dit was een heel, hard, honend lachje). Heb je m’n studieschuld gezien? Een beeldig lijf, maar dat snoepte ik zó hoppakee naar een droomwereld. Een man, scoooooore. Maar als twaalfjarige was dat incluus de ring (en dat is nog niet helemaal gelukt). En weet je? Thank God. Ik vind het heerlijk dat ik niet voldoe aan de regels van mijn twaalfjarige ik, want dan was ik nu ook advocaat geweest bij de Marine à la JAG en getrouwd met een man die alleen maar looks had en pulp in de hersenpan (ik had toen nog weinig neus voor hersencellen).
3. Op je dertigste ben je zelfverzekerd. Ha, geintje natuurlijk. Je raakt nog net zo adembenemend van slag door een helse belediging ingepakt als compliment. Maar hé, je rent écht sneller zonder een oppoetsbeurtje de deur uit om eieren te halen bij de buurtsuper. De don’t give a piep-attitude steekt wat vaker de kop op, maar nooit meer onzeker is je reinste kul. Eén pluspunt: ik denk nu dus niet meer dat dit overgaat. Ac-cep-ta-tie.
4. Dat dertig niet het nieuwe twintig is, lijkt me duidelijk, hè? Maar nu ik op het punt sta om dertigersland te betreden, is het een humongous opluchting dat ik niet als een jongere, verbeterde versie van mezelf tien jaar ouder hoef te worden. Ik heb een beginnende rimpel, de ziel van een dertigjarige en net riep iemand nog heel hard ‘Waaaaaaat?’ toen ik zei dat ik dertig werd. In the pocket. Nou lieve allemaal, ik spreek jullie wel weer als ik ouder en wijzer ben. Ajuus.