Fun & Famous

Dus jij dacht dat je luxe was met je motten? Nou, mooi niet!

Toen ik vanmorgen mijn ultramooie Paul & Joe-vest uit de kast haalde, zag mijn oog een gat. Een vreselijk, gapend gat. En uiteraard zat dit gat gewoon keihard front row. U begrijpt; dat konden wij (ik en mijn truien) er na de ellende met het wolscheermachientje dus effe nét niet bij hebben. Houdt het dan nooit op?

Kennelijk niet vanzelf.

Terug naar het gapende gat. Eerst dacht ik nog: huh? WIE heeft dit gat gemaakt? Was het een huisdier? Was het een sigaret? Was het iemand die mij haat? Maar ik kon niks bedenken, want ik heb geen huisdieren en ik ben vier jaar geleden gestopt met roken. Bovendien doe ik al mijn hele leven mijn uiterste best om door iedereen aardig gevonden te worden, dus mág er gewoon niemand zijn die mij haat.

Vervolgens dacht ik: ben ik dan soms ergens aan blijven haken? Maar het gapende zat echt voor op mijn trui. En als je met je buik (!) ergens aan bent blijven haken, dan merk je dat toch? Tenzij je op dat moment ernstig lam bent natuurlijk, maar ik ben in het bewuste vest nog nooit (ernstig) lam geweest. Dus toen zei mijn vriend het vreselijkste ooit. Hij zei namelijk:

‘‘Ik denk dat het een mot was. Ik heb er volgens mij laatst een gezien.”

Nou, toen waren de rapen natuurlijk gaar. Een mot. In mijn huis, onder mijn dak. De brutaliteit! De huichelachtige indringer! Ik wist niet hoe ik het had. Was er iets grondig mis met mijn hygiëne? Zouden er soms méér motten in huis zijn? Opereren die rottige beesten in groepen of alleen? En wat zou het trouwens voor invloed hebben op mijn image dat ik motten heb? Ik bedoel: luizen en bedbugs zijn in New York dus echt de grootste schande en gruwel ooit. Bedbugs betekenen dat je niet schoon bent en zodrá iemand hoort dat je bedbugs hebt, volgen er reprimandes to the max. Denk: geen playdates voor je kinderen (niemand wil met je kind spelen en kinderen mogen zeker niet bij jou thuis spelen). En geen playdates = sociale uitsluiting. Ja, dan kun je natuurlijk net zo goed meteen sterven. Toegegeven: motten zijn geen bedbugs, maar het komt in de buurt als je het mij vraagt. Ik voelde me in ieder geval een viezig iemand. Een mode-onwaardig mensch op de rand van de sociale afgrond.

Totdat ik het probleem opbiechtte aan een paar luxe vriendinnen. En wat blijkt, mensen, wat blijkt? Ook hun allermooiste wol en beste kasjmier wordt om de een of andere reden vaak getroffen. Motten lijken het in ieder geval niet zo op (goedkopere) synthetische vestjes te hebben, en gaan heus liever voor mooie pure wol van Max Mara, Céline en By Malene Birger. Kijk, daar kunnen we wat mee. Je zou toch pardoes expres gaten in je andere truien maken om maar te laten zien hoe sjiek je bent? Ik zeg: koesteren die mottenballen!

”Je zou toch pardoes expres gaten in je andere truien maken om maar te laten zien hoe sjiek je bent? Ik zeg: koesteren die mottenballen!

Maar even pas op de plaats. Zijn motten inderdaad totale luxebeesten? ’t Is maar hoe je het bekijkt. De belangrijkste need 2 knows: de mot knabbelt niet zelf aan je kleding, dat doen hun larven. En die hebben een broertje dood aan linnen, katoen en (goedkoop) synthetisch spul: ze voeden zich graag met eiwitten in wol, leer, bont en veren. Dus dat ze een voorkeur voor puur, eiwitrijk natuurlijk materiaal hebben zou je in a strange way luxe kunnen noemen. Wat dan weer een tikkie minder sjiek is: motten leggen vooral graag eitjes in vettige, al gedragen (wollen) kleding. Vinden ze lekker. En laten we onze superdeluxe wolletjes nou juist niet na een of twee keer dragen wassen met z’n allen. Ai ai. En áls we de wolletjes wassen, doen we dat sowieso koud, terwijl heet wassen motten kan helpen voorkomen.

Gelukkig circuleren er oplossingen. Als je al motten hebt kun je een trui in ieder geval een tijdje in de vriezer doen. Dan vriezen de eitjes dood. Ook lees ik dat het helpt om je kleding op een lichte plek te hangen en je truien met een stofzuiger schoon te maken. Plus: je moet ze sowieso voortaan na het reinigen huphuphup, in de kledingzak opbergen. Wat ik dus niet braaf heb gedaan. Bovendien is mijn kledingkast zo donker als de nacht, dus daar moet ook wat aan veranderen.

Nou, ik kan nog wel uren doorgaan met machtige mottentips, maar er is meer in het leven dan motten, dus ik stop al. Maar voor wie (net als ik) graag verder wil lezen: haast je naar Duurzaamthuis.nl En ook en op Mileucentraal.nl staan ook nog een paar belangrijke, blitse tips.