Fun & Famous
FEESTJES DIE GELD KOSTEN MAY VINDT ER HET HARE VAN
Mijn tante Mies ging altijd twee keer per jaar op bezoek bij haar oudtante. Die oudtante was oud. En rijk. Samen dronken ze een kopje koffie met een wolkje melk en er werd ook altijd een krakeling bij geserveerd.
Als mijn tante Mies vertrok en in de hal in haar jas werd gehesen, kwam de oudtante altijd met een klein krabbelbriefje aan. “Ik krijg nog 1 gulden 75 van je. Je hebt twee kopjes koffie en een koekje genuttigd.” Ja, daar was ik ook van in shock. Al helemaal omdat oudtante-lief wel een miljoen kopjes koffie zou kunnen uitdelen, zo warmpjes zat ze erbij.
Of mijn vriendin vast 350 euro kon lappen voor het hotel
Wij vinden dit natuurlijk allemaal belachelijk en kunnen dit nog toeschrijven aan een oude tante die in een ander tijdperk leefde. Maar als je erop let, zijn er genoeg feestjes waarbij ons gevraagd wordt om onze portemonnee leeg te kloppen.
Laten we maar eens beginnen met het fenomeen dat het huwelijk heet. Voor veel mensen is een voltrekking op Landgoed De Olmenhorst natuurlijk te min. In Nederland regent het en bestaat de kans dat iemand anders er ook al getrouwd is en dat wil je niet. Dus wordt het een buitenlandhuwelijk.
Nu vind ik huwelijken in het buitenland het allerleukst en ben ik ook met liefde bereid om naar je toe te komen en wil ik ook nog best mijn eigen ticket betalen. Maar ik vond het wel bijzonder attent (en ook wel een beetje normaal) dat onze vrienden S en M dan de hotelnacht aanboden. En mijn beste vriendin A en haar man T namen gewoon de hele posse vier dagen mee naar een resort in Turkije. Dat is natuurlijk op en top verwennerij, maar aan de andere kant; jij wilt in het buitenland trouwen, dan kun je niet al je gasten vragen om daar zomaar even vijfhonderd euro aan uit te geven. Vind ik.
Sorry, sorry sorry als ik je beledig, maar ik vind dat als je zo graag een feest wilt geven op een locatie die ver weg is, je niet te veel op een eigen bijdrage van de gasten kunt rekenen
Maar toch had mijn vriendin F het laatst ook. Een dierbare kennis trouwt in Barcelona en trekt daar drie dagen voor uit. Nog voor de uitnodiging überhaupt was verstuurd, werd mijn vriendin gevraagd of ze vast 350 euro kon lappen voor het hotel. Dat stond nog even los van de vliegtickets voor F en haar partner, de vrijgezellendag en de vrije dagen die ze op moet nemen op haar werk. En oh ja, dan hebben we het nog niet eens over de outfits gehad. Drie dagen huwelijk betekent een stuk of vijf coole setjes.
Een andere vriendin heeft een buurvrouw die binnenkort veertig wordt. Zij vond het leuk om dat op Texel te vieren en ook hier gold dat er een enig hotelletje was. Wat ze inderdaad zelf moest betalen. Net als de boot en de benzine.
Sorry, sorry sorry als ik je beledig, maar ik vind dat als je zo graag een feest wilt geven op een locatie die ver weg is, je niet te veel op een eigen bijdrage van de gasten kunt rekenen. Honderdvijftig euro lijkt mij een mooie grens. Dat hadden ze je vast anders gegeven voor een cadeau.
En als dat geen optie is vieren we je feest toch gewoon in de achtertuin? Echte vrienden hebben het overal goed.
