Guilty Pleasures

ILONKA LEENHEER

Als Carrie Bradshaw een voorbeeld had gehad, dan was het Ilonka Leenheer. Zij is Sex and the City avant la lettre en nog steeds zit ze op de eerste rij bij alles wat coolness en hipheid ademt. Zij was voor mij de reden om ELLE te kopen en ik heb honderd keer hardop gelachen om haar verhalen. Hoe heerlijk dat we onze roze loper voor haar uitrollen, want vanaf volgende week gaat ze ook voor Amayzine schrijven. Om alvast te wennen aan het verse vlees dat we in de kuip hebben, hier een opsomming van haar  eigenaardigheden. Want zonder ben je hier natuurlijk niet op je plek.

Wat is je meest gebruikte smoes?

‘Dat ik hoofdpijn heb. Al is het meestal echt zo. Je hebt van die mensen die zeggen dat ze nooit hoofdpijn hebben, of één keer per jaar. Ik begrijp dat concept niet. Of “Ik heb uuuren op de tram staan wachten. Maar echt.” ’

Bij welke film, tv-programma of serie moet je elke keer weer huilen?

‘Ik ben verslaafd aan ziekenhuisseries; dat begon ooit met St. Elsewhere, maar ER is voor mij de ziekenhuisserie aller ziekenhuisseries. Elke aflevering was zo knap opgebouwd; halverwege zat dan al een bijnahuilmoment om je vast voor te bereiden op het Grote Echte Huilen aan het eind – wat ik dan ook altijd deed, echt huilen, aan het eind. Ik krijg nog steeds kippenvel als ik denk aan de steekpartij waarbij Carter bijna het leven liet, en aan de dood van dokter Mark Greene heb ik bijna een trauma overgehouden, zo erg vond ik het. Grey’s Anatomy doet het ook voor me, McDreamy had echt niet dood gehoeven en George ook niet.

Andere goede huilmomenten: Love Actually, als Emma Thompson implodeert in de slaapkamer; Four Weddings and a Funeral, als John Hannah het Stop All The Clocks-gedicht voordraagt van W.H. Auden; Terms of Endearment, als de zoontjes van Debra Winger afscheid van haar moeten nemen, afijn, de lijst is te lang, ik trap in elke tranentrekker. En die rottango van Máxima, ook altijd raak.’

Je ultieme guilty pleasure?

‘YouTube-filmpjes van poezen, babygeitjes en otters. Daar moet ik zo hard om lachen en/of huilen van ontroering. En dan steeds weer op repeat.’

Van welke slechte muziek kan je stiekem enorm genieten?

‘Ik heb een belachelijk goede muzieksmaak, ik geniet niet van slechte muziek. Maar eens in de zoveel jaar zet ik een dag mijn smaak uit en brul ik keihard smartlappen bij vrienden op hun Jordanese stoep tijdens Koningsdag.’

Wat is je stiekeme hobby?

‘Kun je internetshoppen een hobby noemen? Dat dan. Ik kan een hele avond shoppen en van alles in mandjes doen en dan uiteindelijk niks kopen. Maar ik kan ook door een kledingstuk zo geobsedeerd raken dat ik urenlang google tot ik de beste deal heb gevonden of het elke dag stalken tot het ein-de-lijk afgeprijsd is.’

En je vreemdste eigenschap?

‘Ik vind al mijn eigenschappen vrij normaal. Andere mensen zeggen wel eens dat ik heel lang in bed lig. Ik vind dat zelf niet zo’n probleem. Ik vind het ook leuk om op de bank mijn hele gezicht op te maken en van alles uit te proberen, zonder dat ik verder het plan heb om naar buiten te gaan. Maar hoe leer je anders vlekkeloos eyeliners trekken? Ik kom er liever op de bank achter dat smokey eyes me tien jaar ouder maakt dan dat iemand het op straat tegen me zegt.’

Heb je een dwangneurose?

‘Ik vind vliegen nogal een gedoe, maar het moet nu eenmaal als je graag op reis gaat, dus ik heb een hele rits geheime rituelen om mijn angsten en neuroses te bedwingen. Eén daarvan wil ik wel prijsgeven: ik wil precies bepalen waar ik in het vliegtuig kom te zitten. Het moet ‘goed’ voelen (ja, I know). Ik zet dus mijn alarm om als eerste online in te kunnen checken.’

Wat zouden mensen nou écht niet van je verwachten?

‘Dat ik een kleine verzameling piercings en tattoos heb.’

Wat is je grootste zinloze irritatie?

‘Toeristen en wachten op de tram.’

En qua eten? Wat eet je ’s avonds stiekem op de bank wat je ei-gen-lijk niet zou moeten doen?

‘Cheapass chocoladerepen met hazelnoten van Delicata.’

Welke woorden gebruik je eigenlijk nét iets te vaak?

‘Seriously. Maar echt. Nog eentje dan.’