Fun & Famous
HET BOERENWOORDENBOEK VOOR DUMMIES
(Voor als je ineens die polderboy aan de haak slaat)
“Wat bun ie ’n mooie deerne”, was een van de eerste zinnen die ik hoorde toen ik voor het eerst bij vriendlief Sander in de regio kwam. “Eh een, wat?” “Un mooi deerntie”. “Ah, juist ja. Dankje.” Dat ‘mooi’ klonk in ieder geval goed, vond ik zelf. Wat het verder betekende: al sla je me fucking dood.
Liefde overkomt je. Zo gebeurde dat ook zes jaar geleden bij Sander en mij, terwijl we nippend aan cocktails in Griekenland zaten. “Waar woon je?” vroeg ik hem. “Oene”, antwoordde hij, “maar dat ken je vast niet. Het is een dorpje een beetje tussen Apeldoorn, Deventer en Zwolle in.” Oene dus. Ik moest stiekem een beetje gniffelen. “Zo, dus daar wonen niet alleen maar oenen!” was de eerste totaal niet grappige grap die ik eruit durfde te persen. Een maand later was ik zijn vriendin.
“Voor een stads ‘deerntie’ als ik was Oene (lees: 1500 inwoners) in het begin best even wennen.”
Een bezoek aan het pittoreske Gelderse Oene kon dan ook niet uitblijven. “Aah, dus hieeeer laten ze alle ruimte in Nederland” was mijn tweede totaal niet (oké, een beetje) grappige grap over zijn woonplaats. Voor een stads ‘deerntie’ als ik was Oene (lees: 1500 inwoners) in het begin best even wennen. Ik snapte de feestjes niet (één keer in het jaar is er serieus een Oener ‘Koefeest’), de rituelen niet (ik kwam erachter dat de auto wassen op zondag echt totally not done is, zo’n beetje alles op zondag trouwens), maar bovenal de taal. Dat platte GEPROAT waar ik in het begin maar geen ene snars van begreep. Als me op de plaatselijke voetbalvereniging ook maar íets werd gevraagd door een man van boven de veertig, dan wist ik van tevoren dat het ‘m gewoon niet ging worden. Op vragen als: “Waar kwam je nou ook al weer vandaan?” antwoordde ik doodleuk: “Ja, dat klopt!”, niet wetende dat dat een beetje awkward was.
“Voor alle vrouwen die onverwachts ineens een polderboy aan de haak slaan: spreek zijn taal.”
Maar inmiddels kan ik na zes jaar ein-de-lijk zeggen: ik kan het verstaan. Tenminste, bij de meeste mensen. Als ze niet te binnensmonds brabbelen kan ik er meestal wel een gangbare zin van maken in mijn hoofd. En Sander woont trouwens niet meer in Oene, maar in Epe (scheelt toch alweer een paar extra winkels). Mijn tip voor alle vrouwen die onverwachts ineens een polderboy aan de haak slaan: spreek zijn taal. Oh gosh nee, dat gaat zelfs mij te ver, laat ik het zo zeggen: begrijp zijn taal. Scheelt je weer een hoop miscommunicaties. Over pakken melk en deuren die ‘los’ zijn enzo.
Aanschouw hier: het boerenwoordenboek voor dummies:
1. “De melk is overstuur.” Nee, de melk is niét aan het gillen van paniek, zou leuk zijn overigens, maar de houdbaarheidsdatum is gewoon verstreken.
2. “De deur is los.” Niet kapot ofzo, de deur is gewoon open.
3. “Deerne/deerntie” Een meisje, dame, meestal wel een leuk ‘exemplaar’.
4. “Dat is nog het slimste van allemaal.” Heeft niets met intelligentie te maken mensen, dat is dus het ‘ergste’ van alles.
5. Een bang persoon is een drieterd, weet je dat ook weer.
6. En een aardappel een eëpel. Het is soms zo simpel, mensen.
Wil je het ook leren schrijven? Man, ik ben van alle markten thuis:
Als iets helemaal geen haast heeft: – Dah kump weh…
Als een vrouw grijs haar heeft: – Die vrouwe is zo wit äs ’n dôeve
Als de regenbui bijna afgelopen is: – Et melk nog wat noa
Als je vent behoorlijk sterk is: -Hee hef pik in de mouwe (grinnik)
Als je wilt aangeven dat dit je vrienden zijn: – Wule bint moat’n
Als je gaat trouwen: – De blauwe stoepe opgoan
Als iemand enorm (verkeerd) gierig is: – Zuunig wéén en ’t geld verzoep’m
Als je het hebt over een vervelende meid: – Een vel van ‘n deerne
Als je een hele mooie baby ziet: – Wat ’n mooie poppe
Succes dan moar, deernties!
Geschreven door: Kiki Düren
