HET IS ZOVER
Een maand niet drinken
“Heb je nog dieetwensen?” vroeg Daphne me, de te leuke pr-vrouw van Coty die een te fijne beautyreis organiseert waarbij ik mag aanmonsteren. “Ik weet van je wijnallergie.” “Ja, en schrijf mijn champagne-intolerantie er ook meteen even bij”, vulde ik aan.
Wijn is fijn. Althans voor mij. Want wijn betekent net zoiets als het sigaretje van vroeger. We vieren het moment. Je doet het samen, je pakt een mooi glas, je hebt even rust. Voor mij betekent zo’n glas La Miranda, als de kinderen door de trechter van bad-tanden poetsen-Floddertje voorlezen zijn gehaald, dat mijn werkdag erop zit. Even een glas, mijn lief (als hij dan thuis is tenminste, ik heb nogal een hardwerkend exemplaar moet je weten) en een beetje door de krant snuffelen.
Ik voed me natuurlijk met allemaal ‘wijn do’s’. Dat het goed is voor je huid (lees hier maar, ik ben er Jetske Ultee elke dag weer dankbaar voor), voor je hart en dat wijndrinkers gelukkiger zijn. Maar één glas wordt al heel gauw twee en omdat wij vinden dat we veel te vieren hebben en ik vind dat je een glas champagne moet drinken júist als het allemaal ontzettend tegenzit, zijn mijn alcoholvrije dagen behoorlijk in de minderheid.
Toen kwam Jet op het lumineuze idee om gezamenlijk een dry January te doen. Oftewel geen druppel in de maand januari. Al begonnen we meteen een keiharde onderhandeling over de begindatum. Ik kan het niet aan als ik het weekend na Oudjaar niet mag drinken. Dan vind ik het al zo’n depressieve bedoening. En Jet gaat 7 januari samenwonen, dus ook zij wil haar nieuwe huis inwijden met een glas champ (en waarschijnlijk seks in elke kamer, maar daar hebben we het verder niet over gehad).
Maar ineens schoot me bovengenoemde beautyreis te binnen. Naar Zuid-Afrika.
“Je kan me wat, Jettie, met je dry January. Op 29 januari (dan vliegen we) gaat deze vrouw aan een infuus met Zuid-Afrikaanse chardonnay.”
Nu hebben we het zo bedacht dat ik maandag 4 januari begin en Jet na haar samenwooninwijdingsbacchanaal. Als jij nou ook meedoet…
