Fun & Famous

Hoe alles misging

Al heb ik sinds eind mei al zes tripjes op de teller staan (Capri werd vervangen door Parijs, Parijs door New York waarna ik naar Normandië croste in de allernieuwste Renault Talisman en vervolgens in de Thalys sprong met man en kroost voor een bezoek aan Parijs), maar nu is het echt echt echt vakantie. De laptop zou dicht blijven. Dat ik nu, vijf minuten na aankomst, al zit te tikken blijft tussen ons natuurlijk en ik zou ook eens een out of office installeren.

Liefst zo’n lekkere agressieve die zegt dat alle binnenkomende e-mails worden vermorzeld zodat je na je vakantie echt met een schone lei begint. Schijnt enorm effectief te zijn en goed voor de productiviteit enzo, maar het leek me toch wat onvriendelijk. Dus ik broedde op een leuk tekstje met een kwinkslag links en een grapje rechts, maar overall met de duidelijke ondertoon: ik ben er niet en val me verder niet lastig. Nou ja, stel dat je een snoepreisje naar New York in de aanbieding zou hebben ofzo, dan mocht je appen, maar die mail, die ging ik dus even hartstikke mooi niet lezen.

Zoals dat gaat met out of offices was dat echt het allerlaatste taakje voordat ik het pand verliet. Ik had een keiharde borrelafspraak met mijn favoriete buren bovendien, dus ik zat al met één been in de auto toen ik in mijn e-mailbrowser ging rommelen. Hoe moest het ook alweer. Vorig jaar was het hartstikke misgegaan namelijk met mijn actie.

”Maar toen… Mijn mailbox raakte op drift”

Gingen we nu anders doen. Ik vroeg dus de hulp in van Elke en Annick, onze vertaalster en sales assistant die echt alles kunnen. Dus ook dit. We volgden de stappen keurig, ik tikte mijn sappige tekstje in en drukte op oké. Maar toen… Mijn mailbox raakte op drift. Ik zag honderd berichten uitgestuurd worden. Terwijl ik dus eigenlijk ontzettend mijn laptop aan het dichtklappen was. Voor een periode van twee weken.

Wat was er gebeurd? Ik had op de een of andere miraculeuze manier proactief iedereen die mij óóit het minuscuulste bericht had gestuurd een melding gemaakt van mijn vakantie. Ik werd bedolven onder appjes. Dat er ‘volgens hen’ iets mis ging. Ja, dat had ik inmiddels ook wel begrepen. Nu had ik naast het mennen van mijn mailbox (die inmiddels in rengalop was geraakt) ook nog al die oververhitte appers geruststellen. Of niet geruststellen, want ik had ook geen idee wat er aan de hand was.

Hotels (waar ik een jaar geleden ooit eens had gereserveerd) vroegen me wanneer ze me precies konden verwelkomen en de dames van Net-a-Porter vroegen me of ik nog wachtte op een bestelling want ze begrepen het bericht niet.

Maar… Ik kreeg ook warme e-mails van mensen uit een ver verleden die me een ontzettend fijne tijd wensten. Vrienden die vroegen of ik toevallig ook was waar zij waren en of we dan samen konden gaan varen. En een belangrijk zakelijk contact schreef me dat hij Amayzine zo geweldig vond en na mijn vakantie grote plannen wilde maken.

Die out of office van mij bleek een gouden greep. Totaal onbedoeld, maar dat vertellen we verder aan niemand. Deal?

En dan ga ik nu echt echt echt vakantie vieren, goed?