Fun & Famous

HOE MAY EEN GALAJURK VOND IN VIER UUR

Precies terwijl ik een avond in comfortabele kledij op de bank had bedacht, knapperende haard, gevuld glas rood en een roedel braaf slapende kinders een verdieping hoger, ging de telefoon van mijn geliefde. Er waren twee prachtplekken vrijgekomen bij Het Televizier-Ring Gala en of we misschien niet tóch…

Geliefde keek voorzichtig onder zijn wenkbrauwen naar mij op rechts. Hij was namelijk ontzettend op de hoogte van mijn zo langverwachte bankavondje. Ik knikte, laten we het doen, wetende wat een circus nu zou losbarsten. Smoking, hemd, strik, lakschoenen; dat moest wel lukken, want die heb ik op een vaste plek staan (door schade en schande wijs geworden, onder andere door deze spectaculaire avond). Maar ik. Wát moest ik aan?

Heus dat ik best wat leuke setjes in mijn kast heb liggen, maar ik grossier niet in Televizier-Ring Gala-proof outfits.

Als eerste appte ik mijn vriendinnen van The Building voor een hairdo. Dan was dat in ieder geval geregeld. Toen appte ik Joyce, de zakelijk partner van Claes Iversen. Toen haar reactie uitbleef, polste ik Edwin Oudshoorn. Op vakantie. Ik belde Mart Visser. Ging het op zo’n korte termijn niet redden, wat ik natuurlijk ontzettend begreep. Rob Sintenie van een van mijn lievelingswinkels Players in Haarlem had zijn feestkleding nog niet binnen en had nu meer casual stuff en van Pauw had ik alle rode loper-looks zo’n beetje al gedragen.

Het was inmiddels twaalf uur ’s middags.

De telefoon ging. Joyce van Claes. Ze zaten in vergadering en hadden meteen even wat opties voor me besproken. Ze stuurde me een mail met voorkeuren van hun chef atelier die dacht dat het mij goed zou staan. “En denkt chef atelier ook dat ik die pas?” Je moet weten dat de couture van Claes is geplooid om ranke lijfjes.

Ik sprong in mijn fonkelverse Renault Clio richting de Koivistokade en werd verliefd op een roomwitte Claes. Alleen… Het korset sloot niet. Maar daar waren Toon en Marc, de helden van het atelier. Ze duwden en trokken zachtjes en bedachten een list om de uiteinden van het korset ‘te verbinden’. Als ik ze een paar uurtjes gaf, kwam alles helemaal goed.

Met gedaan haar en twee flessen drank als dank reed ik einde dag weer langs Claes Iversen headquarters waar Toon en Marc me in de jurk kneedden en het korset ‘verbonden’. Meer AbFab kreeg je het niet toen ik in galajurk de Clio vulde en in mijn straat uitstapte, maar toen ik een paar uur later naast mijn grote liefde (in smoking, ook gelukt) over de rode loper wandelde, zag het er zowaar uit alsof deze dag al weken op de agenda stond en de voorbereiding allersoepelst had plaatsgevonden…