Happy & Healthy

KIKI’S DIEET DIARY: ‘WEET JE HOE MÓÉILIJK LIJNEN IS?’

Oh wat erg, guys. Ik ben eruit. Ik ben even helemaal uit de sportmodus/afvalvibe. Terwijl ik wéét dat ik juist deze week hard mijn best had moeten doen om die extra Venetië-kilo eraf te zweten. En dat is eh, niet helemaal gebeurd.

Eén van mijn liefste vriendinnen vierde haar verjaardag met een red velvet taart van Life of Pie waar je U tegen zegt (even serieus, deze chicks proppen al het snoep dat ze maar kunnen vinden op een taart. Veel te lekker. Veel te cool.) En daarnaast had ik zelf ook een héle hoop te vieren (daarover later meer, nee ik ben niet zwanger.) Kortom: ik ben niet echt lekker aan het lijnen geslagen.

Mijn grootste probleem met diëten is dat mijn leven zo onregelmatig is als de klere. En ik in Utrecht woon en in Amsterdam werk en dan blijf ‘plakken’ in de stad omdat ik me hier prrrrrima vermaak en geen zin heb om terug de trein in te gaan (het rijbewijs is gehaald, maar het alleen rijden blijft nog even ‘een dingetje’…). Vervolgens koop ik allerlei slechte versnaperingen voor onderweg of ga ik gewoon uit eten en kies dan automatisch voor gerechten waar mijn diëtiste en mijn strakke zomerbikini’s van gaan huilen.

Maandagavond bijvoorbeeld. Elke en ik waren namens Amayzine bij de première van Rokjesdag en hadden tussen de interviews een halfuurtje tijd om ‘even snel’ wat te eten. Tegenover Tuschinski zit een Subway. Ik houd helemaal niet zo van Subway, maar door de honger en het tijdgebrek werd het toch Subway. En ik neem een heel fucking stokbrood waarop vervolgens duizend ingrediënten gaan. Pas als ik het op heb, heb ik door wat ik heb gedaan. W-T-F ik heb gedaan. En ik heb ook nog EXTRA ingrediënten aangewezen om op mijn inmiddels al ontplofte broodje te doen. Ik check dus net even voor de grap hoeveel calorieën er in mijn maaltijd zaten en even serieus: ik had net zo goed naar de McDonalds kunnen gaan…

Ik bel totaal jammerend een vriendin op. “Ik kap ermee. Ik zal voor altijd zes kilo te zwaar zijn. Ik houd te veel van eten. En wijn.” Ze zucht. Het is de derde keer dat ik bel deze week om te zeiken. “Kom op Kiek, jij kan dit. Weet je je doel nog? Lekker strak in je vel zitten op je verjaardag, in mei? Fuck die ene week dat het niet lekker gaat, oppakken die shit nu, hup!” Mijn vriendin is geen personal trainer, maar heeft er behoorlijk veel trekjes van. Best fijn.

Enfin, deze week besloot ik het Obese-weegmoment uit schaamte maar even over te slaan, maar volgende week moet ik er dan toch écht aan gaan geloven. Echt met sporten enzo. Drie keer in de week. God, sta me bij.