Amayzine

Fun & Famous

MET DEZE HACK KOM JE IN ÉÉN KLAP VAN JE­­­­ IPHONE-VERSLAVING AF

Ik heb er een hele tijd tegen gevochten, maar ik kan niet anders dan toegeven dat ik verslaafd ben aan mijn iPhone. Ja, jij ook. En zeg nou geen nietes, want je bent het wel. Ik zie je bezig. Ik zie óns bezig. Op het terras, in de trein, op de fiets (!), in de auto (!), in de supermarkt, in het restaurant: we turen en turen en tikken en scrollen maar. We gaan van Facebook naar Instagram naar Snapchat naar e-mail naar WhatsApp naar Nu.nl naar WeatherPro naar Pinterest en weer terug. Wat er om ons heen gebeurt ontgaat ons eigenlijk – en is dat eigenlijk niet heel jammer?

Als ik uit eten ben, dan moét ik het eten onderbreken voor een foto van mijn bord. Als ik op de camping zit te chillen, dan moét ik mijn nieuwe verandabank op Facebook zetten in plaats van chillen. Als ik op de fiets zit dan moét ik mijn mail checken. Of het weerbericht. Of Instagram. Het is een urge, een onbedwingbare behoefte. Oh, en deze is ook heel erg: als ik voor mijn werk alleen naar het buitenland moet en ’s nachts alleen op m’n hotelkamer zit, dan voel ik me stiekem minder alleen met mijn iPhone naast me. Ik vind het verdorie bijna gézellig, dat ding bij me in bed. Like, why?

“Maar ik ben nog geen vijf minuten wakker of ik heb het hele Facebook-Instagram-WhatsAppriedeltje al afgewerkt”

Iedere dag neem ik mezelf voor te minderen met die iPhone. En iedere ochtend begin ik vol goede moed. Maar ik ben nog geen vijf minuten wakker of ik heb het hele Facebook-Instagram-WhatsAppriedeltje al afgewerkt. Als een echte verslaafde stel ik het afkicken dan maar weer uit: morgen ga ik minderen. Morgen kan ik het. Morgen ga ik het doen. En zo sudderde het de afgelopen maanden maar door. Totdat ik vorige week een berichtje las op Marieclaire.co.uk: James Hamblin, editor van The Atlantic, zou de gouden hack hebben gevonden om makkelijk af te kicken van je iPhone. Komt ‘ie (het tromgeroffel moet je er even bij denken): je zet gewoon je iPhone-scherm op grijs.

Instellingen – Toegankelijkheid – Algemeen – Grijstinten – AAN

De theorie achter deze truc is dat je de rode waarschuwingsicoontjes (dat je mails of appjes hebt) niet meer ziet. Of nou ja, je ziet ze nog wel, maar dan zonder rode kleur. Ze hebben daardoor geen opzwepend effect meer. Ofwel: er is geen verslavende adrenaline rush. De aanblik van je iPhone is op deze manier een stuk saaier en zorgt ervoor dat je minder snel tot actie over gaat. En ik kan je zeggen: het werkt. Ik ben nu een paar dagen on grayscale, en inmiddels voel ik een vreemd soort opluchting als ik naar mijn telefoon kijk. Normaal ben ik altijd een tikje gejaagd als ik dat ding in m’n buurt heb, maar er is meer rust. Bovendien pak ik ‘m minder vaak op, ben ik meer gefocust en meer in het hier en nu. Maar, het moet gezegd: Facebook en Instagram zijn wel echt SUPERTERGEND saai in zwart-wit. Ik heb al meerdere malen een nogal dwingende inner bad voice gehoord die wil dat ik de grey scale daarom weer uitzet. Toch laat ik ‘m met al mijn kracht voorlopig aan staan: het levert me veel te veel (vrijheid) op. Ik wil echt even de tijd nemen om mezelf te ‘resetten’. Bovendien ben ik enorm hippig en heet met deze nieuwe lifestyle, want offline leven gaat misschien wel de nieuwe luxe zijn. En tegen een beetje luxe in het leven zeg je geen nee, toch?

Ook beautywise meer zin in rust? Doe een grote schoonmaak van je beautytas.

Geschreven door: Renske Hoff
Love & Sex
Top 3
Trending Topics
Top 3