Happy & Healthy

OPROEP AAN DE POLITIE

Ik wil de bon terug

Als je bij de afdeling handhaving werkt, zou ik maar stoppen met lezen. Ik ben namelijk boos op je. Handhaving lijkt me echt de allersneuste baan die er is. Beetje de hele dag de betweter lopen uithangen en mensen tot waanzin drijven omdat je een minuut nadat hun parkeergeld is verstreken een bon uitschrijft.

In ons verder o zo paradijselijke buurtje waar uw Amayzine-hoofdkwartier zetelt, betaal je 10 cent parkeerkosten per uur. De parkeerhemel zou je denken, want ga je drie straten verderop buurten, dan betaal je zomaar vier euro per uur. Na drie uur wordt het hier wel duurder, maar voor elk probleem een oplossing, want dan zetten wij de wekkertjes op onze iPhones en activeren we om de drie uur onze parkeerapp.

”Nu hebben ze iets nieuws bedacht om hun baan avontuurlijker en mijn leven zuurder te maken”

Geen vuiltje aan de lucht zou je denken, maar oh wee als je ook maar een halve minuut verzaakt. Dan staan die types van de afdeling handhaving hier als hongerige jakhalzen likkebaardend een parkeerbon van zevenenveertig euro negentig uit te schrijven. Nu hebben ze iets nieuws bedacht om hun baan avontuurlijker en mijn leven zuurder te maken. Ze geven namelijk ook een bon op een eigen parkeerplaats (waar je dus niet hoeft te betalen) en geven je dan de opdracht om bezwaar te maken bij de politie. Ik wilde heel veel zeggen, maar bedacht dat zeggen dat ik potdorie-wel-wat-beters-te-doen-had-in-mijn-leven-dan-bezwaar-maken-tegen-boetes-die-me-onterecht-zijn-gegeven niet zoveel zou helpen.  Ik wist al wat er zou volgen. “Ik heb ‘m nu al uitgeschreven, mevrouwtje.” Of “Ik kan ‘m nu niet meer uit het systeem halen.”

Waar gisteren mijn klomp (nou ja, mijn Miu Miu-ballerina) van brak, is dat ik er achterkwam dat ik dus al tien boetes blijk te hebben gekregen op mijn privéplek (je weet wel, die plek waar ik dus GEEN parkeergeld hoef te betalen maar TOCH een boete krijg), maar dat ik daar geen weet van heb omdat mijn vrienden van handhaving geen papieren bon meer onder de ruitenwisser schuiven.

”Dat papiertje dat me er voor waarschuwt dat ik blijkbaar iets heb gedaan wat niet mocht”

Waarom niet? Waar is mijn vertrouwde bon? Het papiertje dat je vertelt dat je stout bent geweest? Het papiertje dat ik soms een paar dagen laat zitten zodat ik op andere plekken lekker niet hoef te betalen omdat elke agent dan denkt dat ik al een bon heb, dat papiertje dat me er voor waarschuwt dat ik blijkbaar iets heb gedaan wat niet mocht? Denk ik potdikkie weer dat ik rijker ben dan ik ben. Of dat het me in ieder geval vertelt dat ik bezwaar moet gaan maken bij de firma handhaving omdat zij me blijkbaar beboeten voor iets dat gewoon mag.

Moraal van dit verhaal: ik haat de firma handhaving en ik wil de bon terug. Ik betaal er tenslotte genoeg voor.