Travel & Hotspots

OUR GIRL IN NEW YORK

In Brooklyn zijn er ratten. Het is er vies. Het is er goor. Het is er gevaarlijk. Althans, dat is misschien ietwat overdreven, maar het komt wel eng veel in de buurt, is algemene opinie van de echte doorgewinterde New Yorker. Volgens deze New Yorker is het absoluut waanzin om de brug over te gaan. Voor lunch, of brunch, maar zeker om te wonen. Want alles in Manhattan is beter. En exact zo dacht ik er ook over. Manhattan was top of the bill. En de enige reden om niet meer tot de eilandbewoners te willen behoren is een enkele reis naar welk ander land dan Amerika dan ook. Brooklyn is leuk in de zomer, om even boetiekjes op Bedfort te bezoeken. En wellicht om een keer te brunchen bij Juliette. Meer niet. Tot ik twee maanden geleden steeds vaker in Brooklyn kwam. Voor Thanksgiving. Voor een brunch. Voor een diner met te veel wijn. Voor nog een brunch. En toen stond ik ineens appartementen te bezichtigen. Hand in hand met aanstaande gingen we wandelen en voelden we aan of deze plek wellicht het volgende station in ons we-worden-grote-mensen-avontuur ging worden. Het ontbreken van alle sirenes en hysterisch claxonneerde automobilisten deed me mijn anti-Brooklynbril afzetten. Ineens zag ik alle leuke plekken. De koffietentjes. De lunchcafés. De winkels. En voornamelijk: net een beetje meer rust. Onze hartslag en bloeddruk gingen van Manhattan rush naar Brooklyn chill. Ineens voelde ik het: dit is de Brooklyn vibe waar mensen verliefd op worden. Dit is wat maakt dat al die schreeuwende New Yorkers stilletjes maar in groten getale naar deze plek verhuizen. Dit is ons volgende station. Brooklyn, we are on our way.

Ons nieuwe huis is groot. Bijna twee keer zo groot als ons oude, wat maakt dat mijn bloemen en nog meer bloemen en nog meer wit kant en nog meer glitters in Italië-knipsels aan de kant zijn geschoven voor blaadjes en boeken over interieur. Ik hou van modern met een klassieke twist. Van Belgisch katoen en grijs. Restoration Hardware is precies zoals ik het wil. Gisteren, eergisteren, vandaag en waarschijnlijk morgen loop ik bij mijn buren binnen. Mag ik alles hebben?

Voor de tweede grote oversteek sip ik met Grace aan een thee bij Epistrophy. Misschien is het enkelen van jullie al opgevallen dat mijn blog op een vrij laag pitje staat. Mét reden. Het roer gaat namelijk om en er komt iets helemaal anders. Om eerlijk te zijn,was ik moe van al die teksten over welke top bij welke rok zou moeten horen. Ik wil en ga weer terug naar hoe mijn website tot stand kwam. En Grace? Zij gaat me erbij helpen. Maar dat komt volgend jaar allemaal. Oftewel: wordt vervolgd.

Gezien alle verhuisplannen hebben we geen kerstboom dit jaar. Wel een Rudolph en de boom van het park waar we aan wonen. Hebben we toch een beetje kerst, met onder de boom dit jaar: een nieuw huis. Potverdorie, ik kan niet wachten.