Travel & Hotspot

OUR GIRL IN NEW YORK

Op zaterdag had de zon geschenen. Met opzet schrijf ik dit in voltooid verleden tijd. Want sindsdien heb ik haar niet meer mogen aanschouwen, heeft een grauw grijs de hemel overgenomen en regent het hier al dagen. Maar zonder nu direct in D Mineur verder te gaan, even nog terug naar die zaterdag. Toen was de zon er gewoon nog en bewandelde ik de straten op sandaaltjes en in de vintage Giants-jas van aanstaande. We spreken af met vrienden om te brunchen. Buiten, in die toen nog heerlijk warme zon. Ik bestel een fruitsalade in de trant van mijn ‘gezonde week’. De wijn bestempel ik vandaag als druivensap, dus die hoeft niet overgeslagen te worden. Bij Morandi in de zon. Het was een feestje.

Op de terugweg stoppen we bij mijn geheime boekenwinkel. Je moet ervoor eerst door Toby’s Estate op 5th Av. heen wandelen (het koffiecafé waar ik ooit mijn allereerst cappuccino dronk na de grote verhuizing), en dan ben je in de allerliefste boekenwinkel van New York. Dat was dus hier. Toen ik nog mijn nieuwe sandaaltjes kon dragen.

De regen stopte. Heel even. Ik klapte prompt mijn laptop op mijn favoriete werkplek dicht in Soho en besloot naar huis te lopen. Maar niet zonder tussenstop bij The Reformation, het super coole en super sustainable merk bekend om de zwierige jurken met hoge split, idyllische prints en teksten als deze voor de deur. Alleen om dat laatste al is The Reformation mijn favoriet.

Mei is normaal gesproken dé maand. Niet te warm, niet te koud, geen regen en iedere dag die zachte zonneschijn van de lente. De stad ruikt naar net gevallen bloesem en verse blaadjes aan de bomen. Maar nu is daar niets van te merken… Ach, het komt wel weer goed. New York blijft ook zonder die lenteachtige mei nog altijd prachtig.

De regen tikt tegen mijn paraplu. Snel weer naar binnen. En terwijl de regen standvastig blijft tikken tegen mijn raam, schrijf ik verhaaltjes over mijn nieuwste aanwinsten. Waaronder deze top van ADAY. Ik investeer eigenlijk nooit in sportpakken. Toevallig heb ik wel nieuwe yoga pants aangeschaft, aangezien mijn oude Victoria’s Secret na twee jaar aardig begon te rafelen. Maar daar blijft het dan ook bij. Tot nu, want mijn ogen zijn wel een beetje geopend. Deze top is zo fijn en zo mooi. Als BH werkt ‘ie ook perfect. Geen striemen, geen geknel, maar super licht, snel opdrogend en alles bij elkaar houdend. Dat is de Don’t Stop Top van ADAY.

Om stipt kwart voor tien kom ik aangewandeld op de plek waar het vandaag moet gebeuren. Vriendin L. staat al in de rij. Vooraan. We wachten geduldig en komen als tweede en derde van de hele stoet binnen. De zaal is gevuld met rekken. Met aan die rekken hangers die op hun beurt weer zijn gevuld zijn met rokken, jurken, broeken en jassen. Achterin staan de tassen en voorin zijn nog accessoires te vinden. Een wilde brei van heel veel lelijks en niet in de juiste maat, maar daartussen zijn wél parels te vinden. Met de hoogste concentratie banen wij een weg door al dat textiel en lopen zo’n twee uur later als twee geluksvogels de deur uit. Zij één tas gevuld, ik twee. Dit was weer ’ns een goeie, de sample sale van Sandro en Maje. Het voelt alsof we geld hebben verdiend. Dat is natuurlijk niet zo, maar het voelt wel zo. Dit is (naast de maand van de regen) ook de maand van de sample sales. Je vindt ze allemaal op racked.com trouwens.

Even tussendoor. Dit ziet er niet heel smakelijk uit, maar dat is het wel. De pop-up food market bij Madison Park is er weer! En die ballen, die zijn goddelijk. De naam en plek van dit tentje weet ik eigenlijk niet eens, maar je komt het vanzelf wel tegen tussen al de kraampjes met heerlijke gerechten. Dus mocht de regen een avond iemand anders gaan vervelen, dan is dit de plek om te eten onder de lampjes en met uitkijk op de Flatiron…

Zo, en nu maar eens wachten op de lente. Waarin ineens dit soort auto’s het straatbeeld van New York bepalen en ik mijn sandalen weer aan kan…