Travel & Hotspots

OUR GIRL IN NEW YORK

Op dinsdagochtend sta ik nog in de ruststand. Kopje koffie, net uit bad. Met een tulbandachtige handdoekcreatie op het hoofd. Ja, totaal in staat van ‘zen’ en reinheid. Ik besluit mijn mail te openen.

Iets wat ik iedere dag doe. Het was de afgelopen dagen rustig. Een beetje te rustig. En dat bleek niet zonder reden. Mijn telefoon haperde. Begon bijna te blazen. En ineens waren daar de ergens in de lucht blijven hangen 100 e-mails die ik had gemist. Oh nee. Daar gaan we. Mijn oog valt direct op de zes (!) mails van The Outnet met heel veel vraagtekens en de locatie van het ontbijt waar ik werd verwacht. Over exact 20 minuten. Als een wervelwind gierde ik door het huis. Weg met die tulband. Mascara op. Schoenen aan. Taxi in. En, ik was op tijd. Met hartkloppingen, maar ik was er. Heerlijk ontbijten met de dames van The Outnet en designer Adam Lippens die een supercoole nieuwe lijn hebben gelanceerd.

Ik heb nieuwe pasfoto’s nodig. In USA-stijl. En om eerlijk te zijn, kijk ik daar altijd een beetje tegenop. Nog nooit heb ik een goede pasfoto gehad. Echt nog nooit. Maar uptown vind ik een zaakje dat een bloemenwinkel en pasfotogebeuren in één is. Ha, die moet ik hebben. En wat denk je? Mijn eerste normale pasfoto. Om mijn geslaagde missie te vieren, loop ik langs bij Godiva voor een zakje choco met aardbeien. Én ik breng een bezoekje aan Cartier voor een halfuurtje kijken, kijken, niet kopen en een kiekje op die bizar coole trap van hen.

Blue en ik wandelen door West Village. Daar fluiten de vogels en is het even terug naar de basis. De smalle stoepjes zijn zo lief. We maken een pitstop voor koffie bij Sant Ambroeus. Bij thuiskomst krijgt hij mijn wokkel in. En dan is Blue ineens een meisje. Kijk nou hoe lief.

Mails doen op de 74ste verdieping (ja, ldie overige 94 die ineens uit de lucht kwamen vallen) is geen straf. En dit masker trouwens ook niet. Zelfs met mijn overgevoelige huid is het een succes. De glans is helemaal terug (zelfs ondanks de grauwe lucht van de afgelopen dagen) en ook manlief valt het op dat mijn wang op z’n allerzachtst ooit is.

Weekend! En dan moet je brunchen. Dit weekend gingen we naar één van de mooiste plekjes in New York: The Nomad Hotel. Hoewel ik dit restaurant meer zal aanraden voor de winter met al haar prachtige schouwen en diepe donkere kleuren, is het voor een brunch toch ook nu wel een goede plek om aan te doen. Vooral voor de veggie burger en de worteltartaar. Serieus, de allerlekkerste burger die ik ooit gehad heb. En dan ben ik niet eens vegetariër.

Wandelen in SoHo na een dag tikken en onderweg geïnspireerd raken een ananas te zijn.

In de ochtend is het bewolkt, koud, guur en weer om de winterjas weer aan te trekken. Een paar uur later paradeer ik met ontblote benen en open schoenen over het zebrapad. Ja, dat is New York deze lente.

Exact 365 dagen geleden. En bijna exact nog 365 dagen te gaan voor ik mijn witte jurk aan kan. Ik kan niet wachten. Maar gelukkig vliegt de tijd.