Fun & Famous

Please don’t take my man

by Maddy Stolk

Het is mijn favoriete song of all time. Tijdens een niets-aan-de-hand week staat ‘ie minstens drie keer op volume 20, in barre tijden elke dag. De hoge noten die uit de meest pronte boezem aller tijden rollen, raken iedere keer de juiste snaar. Daarom hou ik zo van Dolly. Dolly rules, Dolly is een koningin. Dolly is, uiteraard, Dolly Parton.

 
En Jolene is haar magnum opus, wat mij betreft. Waarom het nummer zo’n gevoelige snaar raakt, kan ik niet helemaal duiden. Nimmer heeft een beauty met flaming locks of auburn hair my man proberen af te troggelen, noch heb ik zelf zoiets ondernomen – grondig begrip van mijn en dijn zat er al vroeg in. Maar zodra de eerste noten klinken en Dolly haar uitbundige vibrato (waar doorgaans nogal besmuikt over wordt gedaan) ten gehore brengt: instant happiness.
Een andere klassieker is sinds jaar en dag mijn freelancers-mantra: ‘Working 9 to 5, what a way to make a living, it’s all taking and no giving.’ Het kantoorleven fijntjes samengevat – als ik op een doordeweekse ochtend in een bijkans lege sauna lig, neuriet-ie altijd heel fijn weg.

Mijn rondborstige en hoogblonde vriendin is trouwens de godmother van Miley Cyrus. En die kan dus óók echt zingen. Niet dat moeizame gereutel dat ze uitbrengt sinds ze haar lokken kortwiekte, haar hoofd in een emmer peroxide stak en vrijwel naakt tegen het kruis van Robin Thicke ging staan twerken op de VMA Awards, maar de muziek die ze daarvoor maakte – good old country. Voor wie zich hier niets bij voor kan stellen: zoek op YouTube de filmpjes van Miley Cyrus’ Backyard Sessions. Ze brengt er niet alleen Jolene ten gehore, maar ook een prachtige uitvoering van Look What They’ve Done to my Song. En Dolly en Miley die sámen Jolene zingen: country klonk nog nooit zo goed.

Dolly heeft overigens naast een queen-size boezem ook een heel groot hart: vorige week richtten razendsnel om zich heen grijpende natuurbranden een ravage aan in haar thuisstaat Tennessee, en sindsdien staat Dolly getroffen families, die door de branden dakloos zijn geworden, bij met 1000 dollar per maand.

‘It costs a lot of money to look this cheap,’

Last but not least in het rijtje redenen waarom we allemáál van Dolly zouden moeten houden: ze is een wandelende oneliner-machine. Haar bekendste is uiteraard: ‘It costs a lot of money to look this cheap,’ wat zelfspot verraadt, en zonder zelfspot is het leven sowieso niet te doen. Een ander pareltje: ‘I’m not offended by all the dumb blonde jokes, because I know I’m not dumb… and I also know that I’m not blonde.’
En deze kan linea recta op een tegeltje: ‘The way I see it, if you want the rainbow, you gotta put up with the rain.’

Preach, Dolly! We love you.