Travel & Hotspots

OUR GIRL IN NEW YORK

Het bleek de laatste dag te zijn dat we op het terras in de zon konden. In West Village, met uitkijk op de gekleurde huisjes, belandden we bij Dante. In die zon. Op het terras. En uiteraard met die wijn. Sprookjesachtig waaiden de herfstig gekleurde bladeren langs de on-New Yorkse gekleurde townhouses. We smulden van de Italiaanse sandwich. Hij bestelde een met ei en bacon, ik een met geitenkaas en amandelen. Wat een prachtige laatste dag. Precies zoals het moest zijn voor de ijzige wind ons eiland toeëigende.

Baguette bij Balthazar en donuts bij Dough Doughnuts. Volgens meerdere bronnen was het een dough-zonde dat ik nog nooit bij laatstgenoemde was geweest. Vooral gezien het de donuthemel is en maar twee straten bij ons vandaan. Ik nam een classic om te delen. Althans, dat was het plan. Maar al snel werd duidelijk dat manlief weer de rij in kon voor een tweede. De boodschap van dit verhaal: bestel nooit één donut bij Dough. En ga gewoon nooit naar Dough. Zo

Faithfull The Brand stuurde mij een pakket. Waarmee gevuld, dat wist ik niet. En ook al stond het pakketje geregistreerd als gearriveerd bij de doorman, het was kwijt. Gevonden zou het worden, dat werd me verzekerd. Maar toen ik op dinsdag nog steeds niets had ontvangen, ging ik met doorman Nick door de pakketten. En daar, achter in de kast rechts, lag iets gepropt met mijn naam op de voorkant. Eindelijk kon ik het uitpakken. Wat een goed pakket. Maar ik had dan ook niet anders verwacht. Faithfull The Brand waanzinnig. Helemaal aangezien ze deze geweldige streep-en-knoop-top toevoegden aan mijn garderobe. Dank Faithfull. Jullie zijn lief.

Ik kom er niet vaak, zo hoog op het eiland. Maar elke keer als ik er ben geweest, ben ik altijd weer onder de indruk. We ontbijten bij Oriental Mandarin. En kijk even naar dit uitzicht! Sprakeloos. Geen woorden meer nodig verder.

Happy Thanksgiving! Samen met een groep van 17 Dutchies gaan we het feest der dankbaarheid vieren, met kalkoen en alles erop en eraan. Maar voor het Thanksgiving-geweld begint, schommel ik met Blue nog even in de hangmat. Hij heeft net een uur gerend in het hondenpark. Manlief doet boodschappen. En thuis flans ik nog even snel deze post in elkaar. Hij is inmiddels weer terug van de winkel en mijn chef begint met kokkerellen. Uit mijn ‘I Love NY’-beker sip ik mijn thee. Blue dartelt rond in de keuken en op de achtergrond klinkt de muziek die we in Italië ontdekten. En, even tussen jou en mij, misschien ben ik wel totaal veramerikaniseerd als ik dit zo zeg, maar god, wat ben ik soms dankbaar. Happy Thanksgiving. En tot volgende week.