7 dingen die je niet wist van Audrey Hepburn

(en waar je wat aan kunt hebben)

Er was een tijd dat Givenchy niet het label was waarvoor Riccardo Tisci splitten tot de slip (of verder) en decolletés tot, nou ja, eigenlijk tot dezelfde locatie, scheurde. Want Givenchy is de achternaam van Hubert de Givenchy, de designer die het label creëerde.

Geeft niets dat je dacht dat hij was overleden. De beste man is al 89 en leeft behoorlijk in de luwte. Maar gisteravond verliet hij zijn paleis om de tentoonstelling ‘From Audrey with Love’ te openen. Want dat, lieve vriendinnen, was een van de grootste stijliconen ooit en ik praat je razendrap bij in 7 duizelingwekkende (nou ja nou ja, laat me nou even, het allitereert zo lekker met het woord dat hierna komt) details.

1. Ze was dus half Nederlands

En ook nog eens van adellijke komaf. Haar vader was een Britse bankier en haar moeder was de Nederlandse Ella Barones van Heemstra. Ja, zo gaat dat bij baronessen, eerst de voornaam en dan de titel (#vanJortgeleerd). Afijn. Van adel dus en niet bepaald armelijk. Ze woonden eerst in Brussel, daarna in Londen maar tijdens de oorlog leek de Hollandse bodem hen veiliger en woonde ze in Arnhem en Velp.

2. Ze was lief en braaf, maar hield wel van de heren.

Audrey staat er bekend om dat ze geen sterallures had en pasta kookte voor de hele crew, maar ze is wel twee keer getrouwd, trakteerde elke echtgenoot (eerst een oudere acteur, daarna een jongere psychiater) op een zoon, en had toen ze stierf bijvoorbeeld weer een relatie met de Nederlandse Robert Wolders. En oh ja, ze is in 1952 ook verloofd geweest met James Baron (daar gaan we weer) Hansons. Als je alle huwelijken, verlovingen en vier miskramen (waarbij een toen ze van een paard viel tijdens de opnames van ‘The Unforgiven’ bekijkt, kun je wel spreken van een groots en meeslepend leven.

3. Ze was dus gratis model voor Givenchy

Audrey en Hubert de Givenchy ontmoetten elkaar tijdens de opnames van de film ‘Sabrina’ en sindsdien was het dikke mik tussen die twee. Hubert ontwierp haar bejubelde pakjes (zoals natuurlijk het kleine zwarte jurkje met de lange handschoenen in ‘Breakfast at Tiffany’s’) en raakte zo gegrepen door de gestalte van Audrey waarbij ultravrouwelijk met een petite vleugje garçonne samenkwamen, dat hij een parfum brouwde: L’Interdit. Natuurlijk was Audrey het gezicht van de campagne. Het was voor het eerst dat een beroemdheid reclame maakte voor een parfum. En waarschijnlijk de laatste keer dat het gratis gebeurde.

4. Ze at en ze kookte

Je zou het misschien niet denken als je haar ranke gestalte bekijkt, maar Audrey was dus een fervent aardappeleter. Haar lievelingsgerecht om te koken was hutspot. Audrey werd na de geboorte van haar zoon Luca fulltime moeder en wilde het liefst elke dag koken, maar dat mocht niet van de kokkin die dan jaloers werd. Ieder zo z’n problemen…

5. Bob Dylan schreef een liedje voor haar

Audrey verscheen met een pillboxhoedje in luipaardprint en dat prikkelde Bob Dylan zo dat hij het beloonde met een lied. Een ode aan Audrey.

6. Ze rockte dit allemaal

Kijk naar Audreys look en alles mag zo integraal jouw kast in. De ballerina’s, de gladiatorsandalen, de two-strap schoen, het driekwart broekje (liefst in een ruitje of een streepje), het kleine zwarte jurkje, de oversized borrowed-from-the-boys-blouse, de wenkbrauwen; alles is nog zo ontzettend van nu. Alleen de pillbox en de hoofddoek nog en we zijn toute Audrey.

7. Ze kon een beetje zingen

Ik denk niet dat het Voice-jurykwartet zou omdraaien als Audrey zou auditeren, maar luister even naar de openingstune van ‘Breakfast at Tiffany’s’) waarbij de partituur is aangepast aan het bereik van haar stem), luister naar haar hese stem en kijk naar haar ontzettende ‘Jane Birkin avant la lettre’-stijl en jij zou ook meteen verliefd op haar worden als je haar bovenbuurman zou zijn.