Amayzine

Fun & Famous

Summer in Stars Hollow

Lorelai is nógal verzot op de winter, maar ik ben diehard team zomer. Kom ik ook nog een beetje aan m’n trekken in ‘A Year in the Life’. En uw verslaggever vond er wat van, hoor. Dit dus.

Belly aaaalert, Lorelai en Rory bodyshamen lekker weg aan het zwembad van Stars Hollow. Jawel, want het is zomer. En hoe doe je in hemelsnaam een fijne tan op met een broek aan, milady? Staande ovatie voor dat Southern accent trouwens.
Welcome back Rory, want ook al zeg je van niet… Je aanwezigheid voost toch een beetje met terug zijn.
April, wat ben je knaaaaap. Oké, minus je broek in onbestemd kleurtje met zakken aan de zijkant (de gruwel) en reggaemuts dan, maar kniesoor.
Was die tafel in Lorelais keuken altijd al zo klein of is ‘ie gekrompen? Luke, fix it. Bouw. Doe waar je goed in bent.
Mag ik naar bingewatching jail? Echt, dat klinkt als mijn ultieme vakantiebestemming. Alleen even dat water en brood wisselen voor wat wijn en kaas en ik ben je perfecte gevangene.
Hoe godsgruwelijk angstaanjagend is die thirtysomething-gang? Echt, ik ga nog liever op stap met de regisseur van Stars Hollow de Musical.
Even over die regisseur. Zijn apathische voorkomen is serieus de klassieke White Walker. Zó freaky. Maar als je dan ook nog met Khaleesi aan komt zetten, HULDE. Mijn ene lievelings heeft het over m’n andere lievelings, het is één groot feest, die zomer. Nu is het wachten op de volgende Game of Thrones-aflevering waarin de Queen of Dragons een kopje Kofi Anan bestelt (ha, jaaaa nog steeds mijn favoriete flauwe-kan-echt-niet-grap).
“I’m not back fat… uuuh Pat.” Ik stikte bijna van het lachen, moehahaha.
Maar Miss Patty, waar is je andere helft en met welk dieet heb je dat geflikt? Potjandosie, je bent een wandelend reclamebord voor je afvalgoeroe.
Oké, a. ik wil ook een magisch bureau en b. sinds wanneer zuipen Rory en Lorelai als bootwerkers? De Scotch vliegt je om de oren.
Die musical hè, hoe ein-de-loos kan zoiets duren? Ik ben niet echt een cijfermatige autoriteit, maar bedenk je dit: de zomer duurt pak ‘m beet drie maanden, een aflevering duurt 90 minuten, en dat betekent dat een week zo’n 7,5 minuut beslaat. Die fucking musical duurde 10 (jawel, TIEN) minuten. Heb ik dus gewoon ruim een week naar een musical gekeken. Nou, ik kan je vertellen: zo voelde het ook.
Maar die ‘maaaaaaan buns’ en ‘Poe-poe-poe-poetin’ was dan wél weer geinig. Je mag geen kans onbenut laten om grappen te maken over mannenknotjes en de Russische president.
Taylor Doose, die man. Het voelt altijd alsof ‘ie prikt in je toch al overprikkelde, pijnlijke, zeurende zenuw. Iedere. Keer. Weer. Maar dan vraag je je af: hoe zou die man in het echie zijn? Niks, nakkes, nada te traceren. Behalve dat hij in Seattle woont. Taylor, prove me wrong.
JEEEEEEEEESSS. Ik zei het toch, ik zei het toch. Jawdropping Jess is terug. En volgens goed nieuw gebruik moet daar op gedronken worden. Kom maar door met die Scotch. Graan is inderdaad een food group. Voor het geval dat je nu denkt dat al uw editors hele dagen aan de pimpel zetten, valt reuze mee (hik).
Oh, en hij brengt ook hopsakee een fe-no-me-naal idee met zich mee. EEN BOEK. Hallo, goed geschreven, Palladino’s, goed geschreven. En je zou van dat boek ook gewoon een serie moeten maken. Niet zo’n gek idee, hè?
Ondertussen pleegt een bevolkingsgroep van onbekende komaf landjepik in huize Gilmore. Berta (die dus ook Gypsy is, jaaawel) importeert haar hele familie.
‘Sla linksaf bij de Gundersons’. Wat is dat toch met begraafplaatsen, dat je al-tijd de weg kwijt bent? Ik kom er (gelukkig) niet vaak, maar mijn Gilmore Girls maken hier een ijzersterk punt.
Wat is een ‘Lipitor’? Iemand? Hallo?
Heb jij ooit een reflexbelletje gepleegd? Is een ding hoor, dat je dat ineens niet meer kan doen. En dan beuken die honderdduizend momenten waarop je het normaal wél deed er bikkelhard in. Yep, adult stuff is hard, lieve Lane en Rory.
En ook Lorelai is soms wat breekbaar. Maar om nu ‘Wild’ het boek te doen? Shit, ik dacht trouwens dat ik er wel was met de film, maar nu moet ik dus óók nog het boek lezen. En bedankt.

Het is weer voorbij, die mooie zomer. Zie jullie in de herfst.