Fun & Famous

WAAROM IK HET HELEMAAL BEGRIJP ALS MENSEN MET TWITTER STOPPEN

Zo eens in de zoveel tijd komt er weer een nieuwsbericht bovendrijven van een BN’er of andere celeb die besluit het Twittertijdperk achter zich te laten. Het account gaat op slot of, nog drastischer, helemaal offline. Actrice Sanne Wallis de Vries is de laatste in de rij, haar account verdween vorige week van de digitale aardbodem omdat ze “niet meer benaderbaar wil zijn voor gekkies”. En steeds als ik dat zie, ben ik eigenlijk hartstikke jaloers.

Er was een tijd dat ik net zo obsessief was met Twitter als dat ik nu met Instagram ben. Bedenk: Instagram bestond toen niet eens, Twitter was feitelijk het enige andere sociale medium naast Facebook. Facebook was al snel irritant met een overdaad aan babyfoto’s, op Twitter werden tenminste nog leuke grapjes gedeeld en interessante linkjes geplaatst. Ik was dól op Twitter, heb er zelfs vriendschappen aan overgehouden.

Maar Twitter is ook puur vergif, zoals Aaf Brandt Corstius het zegt. Er is geen plek op het net waar mensen zo overwegend negatief zijn als op Twitter. Wat je ook doet, je weet zeker dat 80% van de ‘tweeps’ een flinke bak stront over je heen zal storten. Je komt op tv en je hebt een mening? Je zegt iets op de radio? Je schrijft een stuk? Iedereen zegt het: check. Twitter. niet.

”Op Twitter zitten bijna alleen maar eikels, ook wel ‘trols’ genoemd”

Maar toch doe je het, ik ook, en het is bijna nooit leuk. Amayzine lag een keer zwaar onder vuur (lees hier hoe en wat) en dat werd door Twitter nog even goed aangewakkerd. Op Twitter zitten bijna alleen maar eikels, ook wel ‘trols’ genoemd. Op Twitter zitten de beste stuurlui die het altijd beter weten. Microsoft had bij wijze van experiment een bot opgezet, genaamd Tay, dat net als een echt mens antwoord kon geven. ‘Ze’ leerde dat door menselijke Twitter-interactie, maar binnen no time had de verderfelijke Twittermens haar al allemaal antisemitische en racistische tweets aangeleerd. Gezellig.

Tegenwoordig post ik zelden iets op de Twit en beperk ik me tot Instagram (en vooruit, stiekem ook een beetje Snapchat). Wel volg ik nog een handvol interessante mensen die wél leuke dingen schrijft en goede links deelt, maar met het oog op het behouden van een goed humeur zoek ik niet meer naar andere tweets.

Stoppen met het platform kan ik denk ik niet. In geval van wereldnieuws is het verdomd handig om live journalisten te volgen die het nieuws verslaan, maar ooooh, wat snap ik het goed dat je, zéker als je bekend bent, de boel gewoon lekker wegdoet. Geef mij maar Instagram, waar je lekker kunt strooien met vrolijke hartjes, de cappuccino’s altijd perfect gevormd zijn en de zonsondergang steevast de mooiste van de wereld is. #blessed.