WAAROM KIKI DE KRIEBELS KRIJGT VAN HET WOORD FAMILIEWEEKEND

Nee, ik ben geen verzuurd mens zonder fijne familie. Integendeel zelfs (hi, mam), maar waar ik me wel helemaal groen en geel aan erger is het woord familieweekend. En de blik in andermans ogen als ik zeg dat zo’n weekend me ver-schrik-ke-lijk lijkt. Kiek, hoe kún je?! Het is je familie!

Oké, ik geef toe: wat betreft familieweekenden ben ik ook wel een beetje de Ik-Haat-Smurf, maar de afgelopen weken zie ik op mijn Facebook het ene na het andere familieweekend voorbij komen. Alsof we in de decembermaand nog niet druk genoeg met z’n allen zijn. En praktisch alles wat er in dat weekend gebeurt, wordt natuurlijk allemaal vastgelegd en op social media geplaatst. Jahaaa, we moeten wel aan de wereld laten zíen wat voor leeeeuke familie we zijn natuurlijk.

Waarom ik familieweekenden ingewikkeld vind:

Je. Kunt. Geen. Kant. Op. Het is ook vreemd om ineens je biezen te pakken als je er geen zin meer in hebt. Het idee van samen weg zijn, maar ook niet terug kunnen, voelt verstikkend.

Ik hoor van vriendinnen altijd verhalen over die ene oom die toch weer groezelige dingen uitvreet als hij een paar wijntjes te veel op heeft.

Tussendoor proberen te werken, rustig nagels lakken of je even afzonderen? Vergeet het maar, op familieweekend gaan betekent all the way meedoen. Lekker een frisse neus halen en activiteiten doen. Dát gaan we doen vandaag. En gezellig dat het zal zijn, joh!

Worst case scenario: je bent de +1 van je vriend en ’s avonds sta je voor het eerst met je schoonmoeder je tanden te poetsen. De volgende dag zit je met je schoonvader in het team en doe je uitermate vermakelijke dingen als koekhappen.

Het is net een groot studentenhuis: ’s ochtends staat er áltijd wel iemand onder de douche op het moment dat jij wil gaan. Dan gaan we het er niet eens over hebben als je boodschap 2 moet doen en dat eigenlijk niet wil in een huis met twintig anderen.

Je hebt twee soorten mensen: de groepenmensen, en de, eh, niet zulke groepenmensen. Drie keer raden bij welke categorie ik hoor. Zo, dat is eruit.

Heb ik het helemaal mis? Zijn jouw familieweekenden the best ever? Laat het me weten, misschien kan ik nog tot andere inzichten komen. En ja natuurlijk weet ik dat het er zo tegenop kijken het erger maakt. De waarheid is: echte quality time met je familie wordt gewoon steeds kostbaarder en soms, ja heel soms, kan zo’n weekendje weg wel fijn zijn. Oproepje aan mijn (schoon)familie: als we dan tóch op familieweekend gaan, laten we wijn meenemen. Heel veel. En creepy ooms thuislaten.