Happy & Healthy

6X WAAROM JE WEER OUDERWETS MOET DATEN

Ik heb een soort van haat-liefdeverhouding met dé datingapp du moment. Tinder ja. Ik verzette me lang en hevig tegen de trend in singleland, maar volgens mijn vriendengroep kon ik écht niet zonder, wilde ik aan de man raken. Inmiddels ben ik zo’n honderd matches en een RSI-vinger rijker, maar een échte match? Niks ervan. Eigenlijk is het een soort van vervanger geworden van mijn pre-bedtime bladzijdes, die ik normaal las voor ik ging slapen. ‘Even swipen nog’, puur tijdverdrijf. Tot gisteren, want ik lijd net als ander millennials aan geluksstress en heb dus een afspraak met mezelf. Heb je dit gemist, kijk dan even hier. En ik weet niet wat ik leuker vind, of ja, eigenlijk weet ik dat wel. Het geswipe vind ik stukken vermakelijker dan de verhalen die daarop volgen. Want na zo’n duuzend keer mijn levensverhaal verteld te hebben, ben ik wel een beetje klaar met: ‘Hé hallo, wat doet zo’n knappe meid hier op Tinder?’ Nou, vriend, niet omdat ik vanavond iemand in bed wil, dag doeg doei. En dan moet ik óók nog eens alle verhaallijnen uit elkaar houden. Want wat heb ik Mr. A allemaal verteld en wat heeft Mr. B mij verteld? Was de tante van Mr. C ziek of was dat Mr. D? Jee, wat een gedoe. Stress krijg ik ervan.

Vind je ook niet dat de wereld zoveel simpeler was toen online daten nog niet bestond? Je werd verliefd, schreef elkaar een briefje, vroeg verkering en je trouwde. C’est ça. Gewoon hatsklats, in één keer goed. Maar nu hebben we keuzestress. Het moet allemaal perfect zijn, de he-le tijd, anders hoeft het niet. Hij moet slim, lief, grappig, stoer, zorgzaam, aantrekkelijk en eigenlijk ook onbereikbaar zijn, anders worden we niet verliefd. Túúrlijk heb ik ook wel eens gedatet met iemand die ik maar medium vond en waarbij ik wist dat het eigenlijk nergens op uitdraaide. En juist dáár ben ik een beetje klaar mee. Nu hoef ik heus niet gelijk te trouwen hoor, en die eierstokken rammelen nog niet de pan uit (oh nee, dat is een ander gezegde), maar áls ik dan met iemand date, dan moet het wel leuk zijn en vooral ook leuker worden. Medium is niet meer genoeg. Dan ben ik zeg maar liever alleen, zonder gedoe. Want mijn leven ís leuk, ook zonder man.

Kunnen we gewoon terug naar ouderwets daten? Elkaar tegen het lijf lopen bij de Albert Heijn: ‘Hé wat kook jij vanavond?’, ‘Zin om een keer een bakkie koffie te doen?’ Geen geswipe van links naar rechts. Geen afknappers omdat ‘ie op die ene foto een geruit overhemd aan heeft met kórte mouwen (gruwel). En wat dacht je van deze klassiekers?

“Goodbye Tinder.”

1. Brievenbuspost

De ouderwetse versie van e-mails. Post in de brievenbus. Geen short text messages, maar ellenlange brieven waar tijd in is gestoken.

2. Een belletje

Groene vinkjes, ‘kijk hij is gewoon online’, ‘hij heeft het een uur geleden al gelezen’. Stelletje stresskippen zijn we. Hadden we niet hoor, toen we twee keer per week met elkaar aan de telefoon hingen in plaats van het tikken van duuzend sms’jes op een dag.

3. Pre-date fun

Geen bliksemflitsdate even tussen de soep en aardappelen door. Nee, een echt geplande date waar je oprecht moeite voor deed. Jurkje of een broek? Hoge hakken of sneakers? Nee, stel dat ‘ie niet zo lang is. Eyeliner of toch iets meer? Shit, mijn benen vergeten te scheren.

4. Elkaar leren kennen

Lekker blanco je date ingaan zonder dat online naslagwerk. Allemaal leuk, dat internet, maar we researchen al voor we iemand écht leren kennen. Not so fair, want daardoor hebben we al snel een beeld van iemand.

5. Bloemen

Waar is de tijd gebleven dat de man een bos bloemen meenam op een eerste date? Zucht. Ik ben in het verkeerde tijdperk geboren.

6. Verkering vragen

En dan de vraag: wil je verkering? Geen gepieker en gepeins in welk stadium jullie nou eigenlijk zitten. Lekker duidelijk. Vraag, antwoord, klaar.

Kijk, dat witte paard hoeft echt niet, maar iets van hierboven wel graag.

Goodbye Tinder.