Als je nog NOOIT een aflevering van Penoza hebt gezien

Maar echt nog nóóit een seconde gewoon, zelfs geen voorstukjes. Ik wist eigenlijk ook niet of ik dit überhaupt wel zwart op wit durfde te zetten, uit angst om gelyncht te worden door de ganse Nederlandse bevolking. Want zo voelt Penoza, als iets van ons en het is een beetje als het Wilhelmus kennen: je staat voor lul als het niet zo is. Dat dus. Toch maar met de billetjes bloot, in de hoop mede-non-Penozaërs te treffen (is dit een naam, zoals Swifties en Beliebers?).

1. Ik denk dat het over een vrouw gaat. Die per abuis een soort van Godfather wordt. Met een paardenhoofd tussen witte lakens (jawel, ik ben een begenadigd Al Pacino-aanhanger). Heb ik dan opgelet of zit ik er he-le-maal naast? Nou, dat dus.

2. Ging ik dus Isa Hoes en Medina Schuurman ondervragen over hun nieuwe boek, ging héél de redactie meteen op drift, want Medina. Ik kende Medina heus wel, maar niet in hoedanigheid van Penoza-achtige taferelen. Sta je toch een beetje voor aap. Niet dat we met één woord richting Penoza gingen, maar toch. Werd het weer een dingetje voor me.

3. Geen idee op welke avond Penoza op le television is, maar vrienden kijken me aan alsof ik ze een oneerbaar voorstel doe als ik binnen dat bewuste timeslot af wil spreken. En ik doe het ie-de-re keer weer, want dat vergeet ik dus, ja. Dat heb je als je het niet kijkt of terugkijkt of whatever.

4. Eigenlijk voel ik me ook een beetje de reller. Hoe fermer iemand beklemtoont dat ik als de sodemieter Penoza moet gaan zien, bij voorkeur een bingeweekend lang, hoe feller ik me verzet. Op de barricaden hier, hoor. Had ik trouwens ook bij Harry Potter, Lord of the Rings en Game of Thrones. Maar we weten allemaal hoe dat afliep, het vlees is zwak als je één minuut over je boek meegluurt omdat je desinteresse wil veinzen. Ik heb ze allemaal honderdduuzend keer gezien, ja.
5. Maar stiekem kriebelt de serie-FOMO, want stel nou dat die serie tegen het geniale aanschurkt… Dan mis ik maar mooi dit Neerlandse hoogstandje. Raak ik dan ook weer een soort van kortademig in dubio van.

6. En als dan het nieuwe seizoen begint, dan moet je stevig in je schoenen staan. Want het heule overtuigingscircus begint weer van voren af aan. Heb je ooit weleens gemerkt dat Penoza-kijkers een bijzonder overtuigende argumentatie uiteen kunnen zetten? Met stembuigingen, opgetrokken wenkbrauwen, grote ogen, stiltes; de hele shebang.

Potverdrie, begin ik toch weer te twijfelen…