Amayzine

Best of 2017

Even over die clip van Famke Louise

Precies een week geleden werd het nummer ‘Op Me Monnie’ van vlogger/model Famke Louise het web op geknald. Ze ging viral en staat nog steeds op 1 in de trendinglijst van YouTube. Meer dan drie miljoen mensen hebben de video gezien. Ook ik, met open mond, ja. En over die videoclip heb ik dus wat te zeggen.

Gezien? Mooi. Misschien ben ik hier wel te oud voor en gaat het daar al mis, maar allereerst: ik snap dit niet. Die titel bijvoorbeeld al. ‘Op Me Monnie’, wat betekent dat? Op je monnie zijn? Geldbelust? Lekker bezig? Als een Dagobert Duck kip broedend op je berg money? ‘Kiek, ga je vanavond mee stappen?’ ‘Nee, kan niet man, ik ben op me money.’ Verwarring alom. Ik vraag me af of Famkes leraar Nederlands het nummer voorbij heeft zien komen. Wat zal hij of zij trots geweest zijn. Vooral op het ‘me’-gedeelte van die money.

Goed, zit je d’r klaar voor? De clip start in met een paar lekkere Jordans. So far, so good. Dan gaat het snel. Er vliegt in een split second een My Little Pony door het beeld, een halfblote bil en er wordt aan een lolly gelikt. Op dit punt ben ik verward. Ik denk Famke ook, want ze noemt voor de zekerheid nog even haar naam voor het geval je was vergeten naar wie je keek. En waarom zijn we eigenlijk in de supermarkt? Lijkt wel zo’n Surinaamse avondwinkel met van die gebakken bananen en flessen Fernandes. Ik freeze het beeld even op de 0:10 seconden. Ik zie weer een fantasiepaardje, maar ditmaal lijkt het beest agressief. Staat ‘ie nou met een mes in haar kont te purren? Famke, je MOET die pony’s leren beheersen want voor je het weet nemen ze je hele clip over.

Oh kijk, dan begint het zingen daadwerkelijk. Of wat er van over is tenminste. Er vliegen nog een paar animatiewolven door het scherm en Famke trekt aan haar thug life-vlechten alsof ze een koe aan het melken is. Goeie move wel. Die ga ik onthouden. Dan over de lichaamstaal, Fam, een gemiddelde doventolk krijgt hyperventilatie van al die middelvingers in de lucht.

Komt ‘ie, met z’n allen op de beat van de Kabouter Plop-dans:

“Trek steeds weer aan je vlecht,
maak een geldgebaar, kijk slecht.
Zwaai met fuck you’s in de lucht,
mors Fernandes gauw en vlug.
Loop naar buiten als een trans,
ja, zo gaat de Famke-dans.”

Lijkt me dus best leuk.

Oké. We gaan er even wat sneller doorheen, want ik zit nu pas op de 0:23 seconden. Nog zoiets: ineens zijn we in de keuken komkommers aan het snijden. Het lijkt alsof ik in een bad trip ben beland. Wie zijn die ‘stoere’ boys? Waarom vliegen er steeds reptielen door het beeld? Wat gaan we koken? Voor de afwisseling nog maar even weer die middelvingers. Die Gucci-sneakers zijn wel tof trouwens. Oh god, over naar mijn ergste nachtmerrie: capuchons die tot boven dicht geritst kunnen worden. Spontaan paniekaanvalvoer. Ineens staan we buiten. Hè, wat? Gingen we niet eten? Wat is er gebeurd met die komkommers? Waar komt die roze champagnefles en die zielige pitbull met afgeknipte oren ineens vandaan? Waar is mijn eten? Overigens had ik -niet om een spelbreker te zijn maar als we dan tóch overgaan naar een andere scène- op dit punt gekozen voor een ander kapsel, Fam. Lekker ghetto drinken in je bontjassie staat toch iets geloofwaardiger met van die harde krullen, denk ik. Gewoon een tip.

Ha, daar is de verwijzing naar Models in Paris. Iets herkenbaars dat ik snap. “In Parijs ik ben op die model. Op die modeling money. RTL 5 ik ben op die model, op die modeling money.” Mijn schrijvershart begint te bloeden. Het wordt erger. “Niks is onmogelijk. Ben op dingen, ongelofelijk.” Wie snapt wat hier gezegd wordt? Waar ben je op? Op wát voor dingen? Wat is ongelofelijk? Kortsluiting. In. Bovenkamer. WAT GEBEURT HIER ALLEMAAL?!

We gaan door. We hebben net champagne gespoten op straat (waar is die hond ineens?) en gaan meteen over naar het special effect met de gekleurde wolkjes. Negeer. De. Bad. Trip. Kiek. Negeer. Holy fuck, heeft ze nou twee nepgeweren in haar hand? De stylist heeft trouwens bedacht dat het op dit punt ook wel een goed idee is om Famke een guerrilla-achtig Mexicaanse-drugsoorlog-mondkapje voor te doen.

Geen tijd om afgeleid te raken, we gaan door naar de spelletjeshal. Er slingert -ahum- subtiel een Gucci-tas door het beeldscherm en na de zoveelste keer “mijn Sannie is verraderlijk” gehoord te hebben, raak ik toch echt nieuwsgierig. Wie is Sannie? Waarom verraadt die chick? Weet Sannie misschien wat er met de komkommer gebeurd is?

Na stevig veldonderzoek (oké, Lilian appte haar broertje) komen we erachter dat Sannie drugs is. Waarschijnlijk coke. Je snapt: ik voel me ineens zestig.

2 minuut 18 en het beeld gaat op zwart. Hè, is het nu al klaar? Nou zeg. Wel een béétje een dovende kaars, dit. Ik ging er net zo lekker op, makers. Hmmm, ik heb geen idee wie die producer is trouwens, maar ik heb zo’n voorgevoel dat je $HOOT2KILL ’s avonds niet wilt tegenkomen in een donker steegje.

Lieve Famke. Je bent jong, hebt een fris mooi koppie, gevoel voor humor en een entourage waar een gemiddelde tiener een moord voor zou doen. Ik zou daar lekker van genieten als ik jou was. Deze videoclip maken? Mwah, ik weet het niet. Voortaan die Sannie maar even laten liggen, is voor iedereen beter.

P.S.: Op mijn Insta Stories @kikiduren kunnen we nog even nagenieten.