Vlak voor de geboorte van Otis begon ik ‘nagellakloos’ door het leven te gaan, wat echt een enorme opgave is voor mij. Je kunt mij niet gelukkiger maken dan met loeivers gelakte nagels in een gezellig tintje. En al helemaal op mijn voeten, die ik anders werkelijk niet om aan te gluren vind. Dus toen die kleine anderhalve maand oud was en het sabbelen aan mijn pink redelijk voorbij was, durfde ik het weer aan om mijn lakobsessie op te pakken. Tot lichte ergernis van Jon, die zich altijd verbaast over hoe vaak ik aan het lakken ben (twee dagen geleden heb je de boel toch nog in de verf gezet?!). Tip: de nagellak van Caption werkt als een soort gellak, maar dan zonder UV-lamp en het eraf weken. En laten ze nou net een nieuwe site hebben waar alle heerlijke nieuwe winterkleuren op staan. De eerste lading is al besteld.
Graag geef ik jullie een kijkje in het dagboek van een kersverse moeder die denkt haar oude schema te kunnen behouden. Zes afspraken op een dag, tussendoor nog even snel teksten leren, boodschappen doen en ’s avonds nog even een leuk event wegkoppen. Zo’n planning is al best lastig te voltooien, laat staan mét baby. Dus du moment dat ik de invite kreeg voor de heerlijke Amayzine l(a)unch ter ere van weer een prachtig nieuw magazine (gaat dat lezen, mensen!), mailde ik zonder na te denken in capslock dat ik aanwezig zal zijn. En toen kwam moment twee: ik moest een oppas regelen voor Otis, kolven om extra voeding mee te geven en natuurlijk viel de lunch samen met een voedmoment. Het resultaat: na het hoofdgerecht zat ik snel in de voorraadkast van het sterrenrestaurant te kolven. Een letterlijk kijkje in de keuken van ‘mommy versus glamour’.
Bella Donna’s draait bijna een week in de bioscoop en we staan op nummer 2! Ik begrijp oprecht niet waarom iedereen massaal naar een doodenge clown wil kijken die mensen vermoordt, maar hopelijk komen deze bezoekers gauw tot inkeer en brengen ze ook nog een bezoekje aan onze hilarische film. Want dat zijn de reacties: ‘Echt hilarisch, ik heb in m’n broek geplast van het lachen!’ Zo leuk om al die enthousiaste berichten te horen en te lezen. Ik ga denk ik dit weekend stiekem zelf naar de bios, om live te kunnen genieten van alle reacties uit de zaal. Mocht je nog geen plannen hebben van het weekend: deze film staat garant voor een avondje buikpijn van het lachen.
Alles leuk en wel, maar nu die herfst begonnen is, snottert iedereen om me heen wat af. Iemand had mij ooit verteld dat je tijdens borstvoeding nauwelijks ziek wordt, maar dat was dus helaas niet het geval (met veel dank aan RTL Boulevard die dit blijkbaar van grote nieuwswaarde vond om in de uitzending te bespreken…). Dus zat ik het hele weekend met mijn neus boven een bak kamillethee en heeft de homeopathische industrie weer een hoop verdiend aan mijn voorraad oscillococcinum, wat volgens sommigen niets meer dan suikerkorreltjes is. Twee dagen later zat manlief naast me op de bank met hetzelfde snottergehalte. Maar gelukkig is Otis (afkloppen) dit griepje nog bespaard gebleven en is het wél waar dat je baby goede antistoffen binnenkrijgt van jouw borstvoeding. Hopelijk ontspringt hij deze snotdans.
Nederland is een nieuwe warenhuisketen rijker. De afgelopen weken kon het je niet ontgaan zijn dat Hudson’s Bay maar liefst tien (!) filialen zal openen in ons kleine kikkerlandje. Gisteren werd alles uit de kast getrokken om het filiaal in Amsterdam op grootse wijze te vieren, inclusief de bloedmooie Doutzen Kroes die de department store officieel opende. En als je denkt dat je hier uitsluitend mooie kleding en accessoires vindt, dan heb je het mooi mis: op de bovenste verdieping vind je restaurant Nacarat, met een menukaart om je vingers werkelijk bij af te likken. Dat heb ik dan ook zeer uitgebreid gedaan, waardoor ik bij de eerste gang mezzes al veel te veel had gegeten. Snel maar terug om de rest van de kaart te proeven.
